[مزدك بامداد]

زبانِ آلماینی به این زیبایی؛ پس از پارسی، یکی از زیباترین زبانهایی‌ست که شناخته‌ا

یکی از کاستی های زبان آلمانی در چامه گویی آشکار میشود،
چرا که زبان آلمانی زبانی دراز-واژه است. برای نمونه اگر یک
نسک ۴۰۰ برگی انگلیسی به آلمانی برگردان شود و font آن
هم یکسان بماند، یک نسک ۶۰۰ برگی میشود، چون واژه های
آلمانی به میانگین، دراز/پـُرسیلاب ترند. نمونه :
speed = Geschwindigkeit
omnipresence=Allgegenwärtigkeit
sister=Schwester
sunshine = Sonnenschein
shâh e delam (4)=assoltân e qalb i (6) = Le roi de mon coeur (5) = The king of my heart (5)= Der König meines Herzens (7), ..
برای نمونه من به همراه نوه هایم، فیلم های کارتون والت دیسنی
را به انگلیسی نگاه میکنم، گاهی هم به فرانسه و آلمانی. آوازها
و چامه هایی که در ان ها هستند، در ویراستار انگلیسی آن، دارای
چگالی آگاهی بیشتری در سنجش با آلمانی هستند. چگالی
فرانسه به انگلیسی نزدیک تر و گاه بهتر است. ( و برای همین میتوان
گفت که فرانسه برای چامه سرایی از انگلیسی هم اندکی بهتر میباشد)
***
داشتن شمار سیلاب های میانگین بالا، چامه سرایی را که جای
مرزمندی برای سیلاب ها دارد، سخت میکند. زبان پارسی از
اینرو که "حرف تعریف Artikel " ندارد، از برتری چامه سرایی
بالایی برخوردار است . زبان سامی/عربی از زبان پارسی هم
اندکی کوتاه-واژه تر است و برای همین چامه گویی در ان و چگالی
آگاهی فشرده شده در شمار سیلاب های یکسان، بالاتر میباشد،
ولی خب، در زمینه های دیگرکاستی دارد، مانند توان واژه سازی
و روشنی و یک-به-یک گویایی چم ها Eineindeutigkeit

•
پارسیگر