[مزدك بامداد]

موشک ، بمب و آدم فضا فرستادن نشانه‌ پیشرفت و ابر قدرتی‌ نیست وقتی‌ مردم از گرسنگی در حال مرگ هستند. یکی‌ از فامیل‌های نزدیک من از سازمان فداییان اکثریت بود که در دههٔ ۸۰ به شوروی رفته بود ، حتی دستمال توالت هم سهمیه بندی بود به اندازه کافی‌ نداشتند توی خونه‌های سازمانی که روی بتن باید میخوابیدند توی مسکو! عین برده روزی ۱۲ ساعت کار می‌کشیدند ازشون برای همون زمان کاری یک کارگر توی آمریکا ۲۰ برابر حقوق می‌گرفت ، حالا کی‌ اینجا بیشتر بهره کش است؟

این رو چندین بار گفتم سرمایه داری دولتی ۱۰۰۰ برابر از سرمایه داری خصوصی بدتر است ، در آمریکا حداقل شانس این را دارید که شما هم سرمایه دار بشید و حقوق کارگر‌ها نیز ۱۰۰ برابر بهتر از کشور‌های کمونیستی است ، ولی‌ در یک سرمایه داری دولتی فقط کله گنده‌های حزب سود میبرند و بقیه برده هستند! البته هر ۲ سیستم ایده‌آل من نیست ولی‌ پشم آمریکا به شوروی ارزش دارد!

بیجاست،گرسنگی در زمان جنگ بوده و نه پس از آن. آمار نشان میدهد که
درآمد سرانه و ایستار زندگی همواره رو به افزایش بوده (تا شوروی بوده)

[ATTACH=CONFIG]3022[/ATTACH]
آمریکا تنها یک کشور سرمایه داری متروپول است و شیره ی همه
جهان را می مکد و میتواند به کارگرش بیشتر پول بدهد (مکزیک هم سرمایه داری است!)
ولی شوروی از کار خود مردمش زنده بود و تازه به مردم گرفتار کشورهای دیگر، مانند
ویتنام، یاری میکرد. کسی هم که کمونیست هست باید از کار کردن رویگردان نباشد.
نمیشود که از سازمان "فداییان" بود وگلایه ی مبله نبودن آپارتمان داشت!!
تازه ، چم بهره کشی را هم نمیدانید: بهره کشی برابر این است که یکی کار کند و
یکی دیگر از دسترنج او بخورد. در کشور کمونستی، چون دولت نماینده ی کارگران
بوده و از شورش کارگران پدید امده، میوه ی کار کارگران برای بهروزی خود
آنان بکار بسته میشود. اگر کشور در سامه ی جنگی ( برای نمونه با همپیشی
جنگ افزاری با امپیالیسم گردن کلفت آمریکا) باشد، باید هم در گسارش دور اندیشی
و مرزمندی باشد ، هتّا اگر کاغذ توالت باشد، چون جنگ با کسی که میخواهد شمارا
به گاری ببندد، هزینه دارد و برای ادمهای تنبل و آسایش جو نیست.

•
پارسیگر