[Alice]

من تنها زمانی به پارسیگ سخن می‌گویم که با مهربد یا مزدک گفتگو کنم! اگرنه با دیگران
به زبان فارسی نگرستیزی و گفتمان می‌کنم. ما برای گسترش پارسیگ نیازی نداریم که با
توده و هام مردم "فسیل‌گویی" کنیم. این مایه‌ی رنجش خوانندگان می‌شود و کاربران را از
زبان پارسی گریزان می‌کند؛ هیچ بایستگی نیست که همه کاربران اینجا پارسیگ را بیاموزند؛
یادگیری پارسیگ زمانی دلچسب و گیراست که خواننده بدان دل بسته باشد. بهترین راه اینست
که در گفتمان تاجاییکه می‌شود پاکیزه و پارسی نوشت و از سویی از کاربرد واژگان نا آشنا هم
بپرهیزیم و جایگزین عربی آن را بنویسم. اینگونه خواننده هم نوشتار را درمیابد و برایش گنگ
نیست و از سویی زیبایی هم دارد. و سره‌نویسی فرزام و سرسام‌آور را نیز برای جُستارهای
کارشناسیک نگه می‌داریم.


پارسیگر