[mosafer]

شما سخن را وارونه گرفته‌اید, گفتید چرا مردها اگر همسری و بهره‌دهی و بردگی و ... این اندازه بد هستند پس همسری میکنند, گفتیم
چون نیاز جنسی دارند و تنها راهی که برای برآوردن آن در ایران برایشان هست, همان همسری‌ست, نه اینکه مردان زنان را تنها برای سکس بخواهند.

شاید چند سال پیش چنین بود ولی در حال حاضر نه
شما چنان میگویید که تنها راه در ایران ،گویا فقط اینجا زن و مرد با هم ازدواج می کنند و در کشورهای دگر از این خبرها نیست

اینهم سفسته‌یِ پرداختن به سخنگو بجای سخن است: چون جایی گفته ام در کودکی آزاد بوده‌ام و
زمان آسودگی داشته‌ام, آنرا یکجوری میخواهید به نگرش من به همبود پیوند بدهید و مرا بی اعتبار کنید.

این چه حرفیست؟قصدم بی اعتبار کردن شما نیست چرا جبهه می گیرید شما؟ :ا

هر آینه جایِ نگرانی ندارد, من ایران نیستم و اینجا میتوانید بی اینکه همسری قانونی کنید,
بچه‌دار هم بشوید, که اگر روزی هم بچه خواستم بیگمان به همین راه خواهم رفت.

قبلتر گفته بودید گمانم،فرزندی که مادرش معلوم نباشد کیست؟وقتی بزرگ شد و از شما مادر طلب کرد چه جوابی خواهید داد؟او را نیز از کودکی چون خود بار خواهید آورد؟و آنقدر اطمینان دارید که چون شما حتی از مادر نیز دوری کند؟

اینهم سفسته‌یِ دیگری‌ست: من برای اینکه از حقوق همجنسگراها پدافند کنم نیازی نیست خودم همجنسگرا باشم, یا برای
اینکه از مردمسالاری و سزامندی هر کس در نامزد شدن برای ریاست جمهوری پدافند کنم, باز نیازی نیست خودم هم نامزد ریاست جمهوری باشم!

سفسته کدام ست جناب؟
ما اگر از هم جنس خود دفاع کنیم می شویم فمینیسم،ولی به مردان که رسید کلا موضوع چیز دیگریست؟

پس نه, اینکه شما زنان را ول کنیم تا هر اندازه و هر جور دوست دارید از مردان بهره‌کشید هم شوربختانه (برای شما), شدنی نیست (;

پارسیگر

ما زنان را به حال خود رها کنید تا از شما مردان بهره نکشیم (:
چرا برای ما شدنی نیست؟