[iranbanoo]

اگر بهره‌یِ یک کاری همه اش به خودتان برگردد که دیگر بهره‌کشی نشده ایرانبانو, خانه‌داری و پاک و خواستنی
نگه داشتن خانه برای زن خانه‌داری که بیشتر زمان اش را در همان خانه میگذراند بیشترین بهره‌اش به چه کسی برمیگردد؟ خود زن.

پخت‌و‌‌پز, شست‌وشوی, همخوابی (سکس), بچه‌داری و ... هم همگی بیشترین سود اشان به خود زن برمیگردد و درسته, یک
اندازه‌ای هم به مردی که ١٠ ساعتی کار میکند (با به شمار آوردن راهبندان و ...) و بگوییم ٦ ساعت اش را
هم میخوابد, به اندازه‌یِ ٤ ساعتی هم بهره خواهت داشت, ولی ٢٠ ساعت دیگر آن به خود زن میرسد.

ولی از کار مرد چه؟ نمونه‌وار مردیکه کارگریِ ساختمانی میکند چگونه از کار اش بیشترین بهره را میبرد, زمانیکه باید ٨٠%
و بیشتر آنرا به زن بدهد که هزینه‌یِ پوشش, خوراک, آسایش و بزرگ شدن بچه‌ها و کرایه‌خانه (همگی هزینه‌هایی مشترک) را هم داده باشد؟

پس میبینید با افمارش[1] ساده‌یِ مزدائیک[2] هم زنان بارها بار بیشتر از مردان بهره‌میبرند —> بهره‌کشی

پس مطمئن شدم در تعریف بهره و بهره کشی نقطه ی مشترکی نداریم.
شما به جای اینکه به دنبال بهره ده و بهره کش راستین باشید باید ((ارزش مبادله)) و ((ارزش کار)) را در هر مجموعه ای در نظر بگیرید.
مردان بیرون از خانه کار میکنند و پولی را برای مجموعه ی خانواده می آورند.
این پول تحت اختیار و تسلط کامل مرد است.یعنی زن برای اینکه یک لباسشویی یا یک چرخ گوشت بخواهد بخرد باید از صاحب پول مشورت بخواهد.
این پول صرفا صرف مخارج ضروری میشود و زنان برای مصارف شخصیشان عملا از این پول سهمی ندارند و اکثر زنان ترجیح میدهند از این پول برای مصارف شوهران و فرزندانشان استفاده کنند تا خودشان.
اما زنان که بخش بسیار وسیع و بزرگی از یک جامعه را تشکیل میدهند در واحد هایی کوچ به نام خانواده خود را وقف 24 ساعته کارگران بیرون از خانه و تربیت کارگران آینده میکنند.
دقت کنید 24 ساعته.یعنی اگر مرد ساعت 2 شب برخاست و یک لیوان آب خواست معمولا از زنان انتظار میرود که این کار را برای شوهرشان انجام دهند.
حتی حتی اگر مردان در کار خانه(_که معمولا کاری که میکنند را خودشان انتخاب میکنند ) هم مکشارکت کنند به نام ((کمک)) قلمداد میشود و نه8 صرفا یک وظیفه و یک نقش جدا از کار بیرون.
این در حالیست که زنان متاهل و شاغل در کنار کار بیرونشان همچنان نقش خانه داری و فرزند داری به دوششان است.
و این در حالیست که این کار برخلاف ادعای کذب شما نه یک کار رمانتیک و آسان بلکه کاری تکراری و خسته کننده است که هر روز و هر روز باید انجامش دهند آنهم وقتی برایشان هیچ مزد و مواجبی در نظر گرفته نشده .
بنابراین مرد در قبال تامین مخارج خانواده(و نه شخص زن) از سرویس دهی شبانه روزی زن بهره میبرد---->بهره کشی

اینها هم سخنانه کینه‌توزانه و بیرون از گفتگو بودند.

جدا؟
به نظر شما اگر یک انسان تمام روح و وجود خود را به خانه و کودک بفروشد و ما این را عنوان کنیم کینه توزی کرده ایم؟

اینکه دروغ نیست, سرکار Reactor هم توضیح دادند, کار بیرون هزارجور است, کار خانه‌داری یکجور بیشتر نیست; پس درسته, برخی از مردان هم نمونه‌وار در شرکت کار میکنند
و زمان برای "بازی" دارند, ولی هتّا بهترین و آسانترین کارِ بیرون هم به پایِ خانه‌داری نمیرسد, زیرا همان کارمندی که زمان را به نوشیدن چایی و تلفتن و ... میگذراند بایستی همه‌یِ زمانْ
کت و شلوار پوشیده باشد و کفش به پا و پشت میز سخت بنشیند, هنگامیکه همان زن خانه‌دار در همان زمان روی کاناپه لمیده و دارد مانند همیشه با دوست اش تلفنی میکند و همزمان تلویزیون هم نگاه میکند.

پس اینجا هم دروغ را شما میگویید, نه ما.

امیدوارم این سخن مرا حمله و تخریب قلمداد نکنید.ولی هم شما و هم جناب راکتور و کسانی که از خانه داری چنین تصوراتی دارند احتمالا مادرانی موفق و مسئولیت پذیر نداشته اید.وگرنه چیزی که در خانه داری نرم است کاری بس زمان بر و انرژی بر است که وقتی برای وارجی نیست.