[Theodor Herzl]

تمام کشورهای اروپای غربی سوسیال دموکراسی هستند، یعنی در اقتصاد سرمایه‎داری و در خدمات اجتماعی سوسیالیسم(=دخالت دولت به نفع اکثریت مولد، دربرابر اقلیت ثروتمند، و طبیعتا دادن حداقلهای زندگی به در حاشیه مانده‌ها). «مسئله»، اینست که شما به اشتباه می‌خواهید بگویید سوسیالیسم در هر بعدی دشمن ِ تولید است، جمهوری‌خواهان در آمریکا معتقدند اگر 0.01% بودجه‌ی سالیانه به صندوفی که در آنجا به حمایت از زنان مجرد اختصاص دارد تعلق بگیرد دنیا زیر و زبر می‌شود.

ببینید مساله من ارائه خدمات اجتماعی توسط دولت نیست ، من یک راست گرا متعصب در زمینه خدمات اجتماعی نیستم. من معتقد به حمایت از کودکان ، خانواده و وجود بیمه‌ اجتماعی مناسب برای همگان هستم ولی‌ این خدمات نیز اندازه دارد. الان کشور کانادا برای من یک سیستم خوب حکومتی است، در اینجا دولت ۵۸۰ دلار به یک نفر شخص بالغ سوشال میدهد که با این پول خیابان نیز نمیتوانید بخوابید ، اما در اروپا دیگر شور آن را در آورد‌ند ، شخصی‌ میتواند سال‌ها از مالیات مردم استفاده کند و کار نکند ، دولت نیز همه خرج زندگی‌ او را میدهد و این اشتباه است و باعث گدا پروری‌ میشود.

از 1% بالای جامعه‌ی آمریکا، که 18% ثروت ِ آن کشور را در اختیار دارند اگر سالی 90% مالیات بگیرید، آنها همچنان میلیونر باقی خواهند ماند، اما 20% کف ِ آن جامعه که فقط 0.5% ثروت را در اختیار دارند در شرایطی انسانی‌تر زندگی خواهند کرد. شما این معادله‌ی ساده را نمی‌پذیرید، چون بهتان آموخته‌اند که لاشخور ِ انگل‌صفتی بنام سرمایه‌دار جزئی طبیعی و ضروری از سیستم است،

افزایش مالیات کمپانی‌ها و شرکت‌ها نه تنها باعث رفاه اجتماعی نمی‌شود ، بلکه با کم کردن سود باعث از بین رفتن شغل میشود ، وقتی‌ شما قائل به مالکیت خصوصی باشید باید به اندازه معمول از شرکت‌ها مالیات بگیرید ، وگرنه انگار همه‌چیز را ملی‌ کردید.

پربازده‌ترین و پرسود‌ترین شرکت‌ها در همان دموکراسی‌های سرمایه‌داری ِ غرب هم شرکت‌هایی هستند که کارگران در سود ِ آن سهیم‌اند. مالکیت «دو» نوع نیست، «سه» نوع است؛ خصوصی، دولتی و عمومی. نوع سوم تا بحال هرگز در ابعاد بزرگ امتحان نشده، اما در همان کارخانه‌ها و مزارع و شرکت‌هایی که آزمایش شده همواره سربلند بیرون آمده.

البته این سیستمی‌ که شما میگوئید همان سیستم کیبوتز اسرائیل است ، یهودیانی که تقریبا ۱۰۰ سال پیش به سرزمین اسرائیل آمدند بنیان گذار نخستین مزارع اشتراکی‌ بودند که افراد ساکن آن در آن کار میکردند و همگی‌ در سود باغ‌ها و مزارع و دامداری‌ها شریک بودند که البته هنوز نیز این مزارع پا بر جا هست.

این حقیقت دارد که در پایان جنگ اول شوروی یک کشور قحطی زده و خرابه بود، اما تحت سلطه‌ی سوسیالیسم بیست سال بعد تبدیل به یک ابرقدرت جهانی شد، این حقیقت دارد که چین با داشتن یک میلیارد و چندصد میلیون جمعیت حتی یک کارتن‌خواب ندارد، این خقیقت است که کوبا تا یک دهه پیش مرفه‌ترین و پرمساوات‌ترین کشور آمریکای جنوبی بود. و این حقیقت است که جوامع ِ کشورهای اروپای غربی مرفه‌تر از آمریکا هستند نه بخاطر سرمایه‌داری، که بخاطر سوسیالیسم.

جناب امیر با دسته کور‌ها که طرف نیستید! ابر قدرت روسیه مثلا موشک اتمی‌ و به فضا رفتن آن بود وقتی‌ مردم آن با فروش خون و کلیه غذا میخریدند. راجع کوبا هم که احتمالا مزاح میفرمائید ، بنده ۲ بار به کوبا سفر کردم ، شغل اصلی‌ زنان آنجا تن فروشی است که نه از روی انتخاب بلکه از روی فقر است ، ۵۰ سال است هیچ ماشینی وارد کشور نشده و اکثریتی نیز بیکار هستند. حال در مورد آزادی بین در این کشور‌های مورد علاقه شما که بحث نمی‌کنیم.