[iranbanoo]

من فکر نمیکنم اصلا کار بیرون با کار داخل خانه قابل قیاس باشد.
کار خانه, خاله بازیست و قابل قیاس با کار بیرون نیست.
خانه را که با جاروبرقی جارو میکشند. اگر بکشند....
لباس ها هم که ماشین لباس شویی میشوید.
سفره ای را هم که پهن یا جمع نمیکنند. همه چیز روی میز اوپن سِرو میشود.
غذا هم هفته ای هشت بار از بیرون سفارش داده میشود.
ظرف ها را هم اگر زور بزنند بشورند. وگرنه شوهر باید ماشین ظرف شویی تهیه کند.
راه پله و در و دیوار هم که مُد شد به گردن شرکت های خدماتی می اندازند.
امروزه که همه زوج های تازه مزدوج به یکی و نهایتا دوتا بچه اکتفا میکنند.
بچه ای اگر داشته باشند هم که شوهر جان دَندَش نرم پول میدهد معلم خصوصی برای درس های بچه ها میگیرد.

چه کاری در خانه میکنند؟ چه نگهداری از بچه میکنند؟
من خانه ی هر کس رفتم, زن های خانه دار 24 ساعته پای تلفن وِر وِر میکردند.
این ها اگر کار داشتند که اینقدر با تلفن فَک نمیزدند.

حالا شما این را مقایسه کنید با کار بیرون از منزل مردها که سراسر استرس و خرحمالی و مشغولیت فکری است.

بله خوب پسران مامانی که لب تر میکنند همه چیز حی و حاضر برایشان مهیاست معلوم است که خانه داری را خاله بازی میدانند.
با این استدلال ها اگر اینطور است دو سه ساعت ولچرخ زدن و با همکاران در مورد فوتبال و این زن و آن زدن چزند و پرند گفتن کار نیست که.