[Mehrbod]

من فکر میکنم شما در تعریف واژه ی <<بهره >>دچار مشکل هستید:))

بهره که بهره است, اگر به کراننمایی مارکس هم بخواهیم بگوییم, برای نمونه زن میخواهد
یک چیزی برای پوشیدن داشته باشد (پوشاک = کالا, دربردارنده‌یِ ارزش گُسارشیگ / gebrauchswert), این را
را یا خود زن در در بدست آوردن اش کوشیده (رفته سر کار), یا در نمونه‌یِ ما, با شوهر کردن به مرد سپرده = بهره‌کشی

اگر به این تعریف سطحی و بچه گانه است که کل تاریخ بشریت از زایمان و تیمار داری زنان بهره مند است و اگر روزی و روزگاری نیازی به اسپرم مردان هم نباشد دیگر نیازی به خود مردان هم نخواهد بود!

درسته, ولی با پیشرفت فندآوری هزینه‌یِ زایمان و بچه‌داری و سکس به 0 رسیده‌اند, ولی هزینه‌یِ کار
و کوشش مردان نه تنها کمتر نشده, بساکه افزایش هم یافته و از همینرو میگوییم زنان همیشه بهره‌کش نبوده‌اند:


کار مرد:

خانه‌داری:

ضمن اینکه هر کس از خانه داری و تیمار داری زنان به عنوان بهره کشی و لم داده و کون گشاد کردن یاد میکند باید دید اصولا خودش توانایی جا به جا کردن یک لیوان آب را در خود میبیند که چنین نقشی را که کم از کار کردن های مردان در بیرون از خانه نیست را بی ارزش و غیر مفید میخواند!

دخترها از آنجاییکه در ایران هزینه‌یِ خانه گرانه و بیشتر پسرها آروین زندگی تنها و خانه‌یِ خودشان را ندارند این را توانسته‌اند بدروغ جابیاندازند که کار خانه به اندازه‌یِ کار بیرون سخت و دشوار است,
هنگامیکه ب.ن. خود من از ١٧ سالگی تنها زندگی کرده‌ام و خانه‌داری را آن اندازه آسان میبینم که بسختی میتوانم کار به شمار ببرم, تازه بیشتر زمانها به ابزارهایی که کمابیش همه‌یِ زنان
در دسترس دارند هم دسترسی نداشته‌ام (برای نمونه رختشوی و خشکشوی نداشته‌ام و جامه‌ها را باید برای ١ ساعت هر هفته بیرون میبرده‌ام و ...), ولی خب کدام اینها براستی "کار" به شمار میروند؟

این تنها سخن من هم نیست, نمونه‌وار از بانویِ نویسنده هم فرگردی در همین زمینه‌یِ خانه‌داری ترزبانده بودم: مردان فریب خورده - برگ 2


پارسیگر