[Mehrbod]

مهربد جان شما انگار راستی راستی اسکیزوفرنی گرفتی دیگه تربیت بچه را هم با سرمایه و بهره ده و انگل و سودآوری معنا میکنی!
جان من کمی از این دوست های کمونیستت فاصله بگیر:e408:

روشنه که نه, ولی سرمایه‌داری یک سامانه‌یِ ددمنشانه‌ای است که شما یا باید هر جور و هر راهی که میتوانید دیگران
را بهره‌کشیده و سرمایه‌دار شوید,‌ یا برای اینکه گرسنه نمانید و از سرما در خیابان نمیرید, مانند برده برای یک سرمایه‌دار کار کنید.

خوب در چنین سامانه‌ای بیشتر پدر و مادرها میاندیشند دارند با آموزش ماشین‌وارِ فرزاندان اشان به هر چیزی که دستشان میرسد (موسیقی, شترنگ, نگارگری, رایانه, زبان, ...) آینده‌یِ آنها را گارانتی میکنند, که خب آری, اگر
فرزند شما همه‌یِ زندگی باارزش اش را هزینه‌یِ یادگیری چیزهایی بکند که فردا برای یک سرمایه‌دار سودمی‌آورند و مایه‌یِ استخدام وی میشوند, "زیست" چنین فرزندی گارانتی شده و فردا بگرایند از گرسنگی نخواهد مرد.

از آنجاییکه ولی شما تنها پدر و مادری نیستید که چنین چیزی در پندار و اندیشه دارید, پس یک همآوردی سنگین و سخت آنجا درست میشود که زادآوران میکوشند با فشار آوردن هر چه
بیشتر به فرزندان اشان, آنها را برده‌هایی استخدام شدنی بار بیاورند, که فردا از گرسنگی و بدبختی در تاریکی و تباهیِ نداری جان ندهند! نام این آموزش‌هایِ بیخود و جانفرسا هم میشود "نیکی در حقِ کودک"!

هنگامیکه ما باید به ارزش‌هایِ هومنیک هم بها بدهیم, همه چی این نیست که شما چه اندازه برای دیگران سودآوری دارید; چه بسیار کسانی بوده‌اند که در همه‌یِ زندگی آدمهایی
بیخود و به درد نخور به چشم میامده‌اند, ولی تنها پس مرگ اشان به بزرگی و دستآورد‌هایِ شگرف آنها توانسته‌اند پی ببرند. در جای دیگر شما نمیدانید یک همبود نیاز به
چه چیزهایی و چه کسانی دارد (پیشبینی آینده ناشدنی است و بس) و پس تنها راهِ درست برای بار آوردن کودکان دادن ابزارهای بسنده و آموزش آنها در به کارگیری آنهاست (—> بیاموزند که چگونه بیاموزند).

خود کودک زمانیکه به بُرنایی و بزرگسالی رسید میتواند با خرد و اندیشه‌یِ خود نیازهای همبود را درآورده و بکوشد خویشکاری
خویش را آنجا هم ایفا نموده و سود یکراست آنرا نیز برای خویشتن بردارد, بی آنکه نیاز به پاسخگویی برای چراییِ زنده بودن! خود داشته باشد.

پارسیگر