[Mehrbod]

پس کمونیسم یک تئوری‌ صرفا اخلاقی‌ست که تنها بیان میدارد "باید با بهره کشی ستیز کرد"، در نتیجه با ملی‌گرایی هیچ دخلی با حوزه‌یِ اخلاق ندارد نمیتواند تناقض داشته باشد !!
البته اینجا جا دارد یادی از بحث ما پیرامون اخلاق کانتی هم بکنیم که آنجا بسود نبود گویا، آوردن نام آن مساوی شده بود با نشستن در برج اخلاق !!
یک تیکه‌یِ یک خطی دیگر از راسل، از آنهایی که فقط خود راسل میگیردشان ولی نمیدانم چرا مهربد برایشان بالا و پایین میپرد

نه, این دشواری شماست که باز از هول اینکه به ساحت لیبرالیسم توهین شد, درست نخواندید که من همانجا گفتم
چیزی به نام "کشور ایران" دیر یا زود رفتنی است, ولی فرهنگ ایران و زبان پارسیک ماندگار هستند و هر کس که
یک ارزن برای چیزی به نام رفتار و برخورد (سلوک, attitude) ارزش میپذیرد — همان چیزیکه با شما کاربران
درگیری داشتند و میگفتند ندارید (; — به دگرسانی و ورتش میان فرهنگ‌ها ارج مینهد و در پاسداشت و والایش آنها میکوشد.

ولی انگار اینکه ما به زبان امان بنازیم و در پاسداشت و بهکرد فرهنگ مان بکوشیم برای لیبرال‌هایِ بهره‌کش
ساز ناجوری است و ترجیح میدهند همه‌یِ ما روبات‌هایی یکدیس (= uniform) و تک‌اندیش (liberalism, hip hip hooray!) باشیم! (:


روشن است اینها ببایست رویکرد‌هایی پیشبُردین هم نیستند, اگر نه در همان راهکار پیشبُردین نیاز به میهن‌گرایی هم میتواند ببرود و شما در خانه‌یِ خودتان هم بهره‌کشی را
بتوانید بازایستانید, بروشنی بهتر از سازگاری و همراهی با آن است; اگر که هر آینه در آموزه‌هایِ لیبرالیستیک شما چیزی به نام "پیشبردگرایی" هستومند بوده و تنها سرشار از اندیشه‌هایِ رنگارنگ و پندارین نباشد.

پارسیگر