[mosafer]

بستگی دارد در رابطه با چه حوزه ای از شطرنج اظهار نظر می کنند.اگر در مورد خود بازی صحبت می کنیم، زیبایی و غنی بودن شطرنج به این است که بازیکنان سبک های مختلفی دارند. هر کسی از زوایاهای مختلفی که می تواند ناشی از شخصیتش باشد، به بازی نگاه می کند و سبک خاص خودش را دارد. البته افرادی که سبک منحصربفرد خود را ابداع کنند و موفق باشند بسیار اندک هستند. مثلا کاسپارف بازیکن تاکتیکی حمله ای بوده که حریف را قلع و قمع می کرده ولی رقیب دیرینه اش کارپف یک بازیکن محتاط و پوزیسیونی بوده که آرام آرام با یک بازی باحوصله به مرور برتری اش را به حریف دیکته می کرده است. برخورد چنین سبک های متضاد و متفاوتی است که مسابقات به یادماندنی را در تاریخ شطرنج ثبت کرده و باعث جذابیت شطرنج می شود. چرا که نبرد دو فلسفه، دو اندیشه متفاوت همیشه جذاب بوده است. اینکه چطور سبک های مختلف در طول تاریخ تکامل پیدا کرده اند و اینکه می بینیم قهرمانان بزرگ چطور از گذشتگان خود الهام گرفته اند و اندیشه های خود را وارد بازی کرده اند و سبک کامل تری را به نمایش گذاشته اند بسیار جالب است. مثلا خواندن مصاحبه زیر با ولادیمیر کرامنیک قهرمان سابق جهان، در رابطه با قهرمان گذشته جهان خواندنی است.Kramnik Interviews --Kramnik Interview: From Steinitz to Kasparov

سپاس جناب مهدی از پاسخهای کاملتان.:e303:

گویا قهرمانان شطرنج اکثرا مربی نداشتند