[iranbanoo]

. همه مدیر و کارشناس نیستند, چنانکه گفتید, شمارشان بسیار کم است.
٢. همه‌یِ سرمایه‌داران توان چانه‌زنی دارند, ولی تنها برخی و اندکی از کارگران توان بازچانه‌زنی دربرابر دارند.
...
پس اینکه چندتایی آدم کارشناس و مدیر هم آن بیرون هستند که میتوانند در برابر برخی سرمایه‌داران یک اندازه‌ای بایستند به هیچ
کار ما نمیاید, بیشتر به دلخوشی خوشباورانه‌ای میماند که در برابر سرمایه‌دار بهره‌کش یک توانی هم دارید و آن اندازه ناتوان نیستید.


درآمد بالا هم میدانیم تنها بخش ناچیزی از کارگران همیشه میتوانند داشته باشند, زیرا سامانه‌یِ[1] سرمایه‌دار
درست بمانند این هرم‌هایِ بازاریابی میماند که شما باید دستکم دو تن را بفریبید (بهره‌کشید) تا یک پولی در جیب اتان برود:


کارگران با درآمد بالا (یخه‌ذرین) نیز آن میانها رو به پایین جای میگیرند, بیشینه‌یِ[2] مردم و رنجبَران که زندگی بخور
و نمیری دارند آن پایینِ پایین هستند, سرمایه‌داران نیز همیشه در ترازی[3] بالاتر از همه‌یِ رنجبران و کارگران, چه یخه‌آبی چه ذرین و .. جای دارند.

نخست صحبت من بیشتر بر روی شدن بود.
اینکه زمانی کارگر میتواند بر سرمایه دار چیره شود که چیزی را در تسلط خود داشته باشد که سرمایه دار از به دست ۀوردنش به صرف سرمایه اش عاجز باشد.
این دقیقا نقطه ی مقابل آن نظری است که میپندارد کارگران با انقلاب و شورش و دست کشیدن از کار است که میتوانند به حقوق خود برسند بی آنکه به پیامد های آن توجهی شود.
پس دیدیم که رفته رفته کارگران میتوانند شرایط خود را بهبود بخشند.مثال هم زدیم و دیدیم که شرایط کار ی کارگر اعم از شیوه های کار-ساعات کاری و درجاتی که خود تعیین میکند میتواند مقاومتی بر خواست و ارده ی مطلق(وهمی) سرمایه دار باشد.
یک مدیر و متخصص هم بازار یاب هرمی نیست بلکه با به دست گیری چرخه ی تولید و اعمال اثر کردن بر آن هم سرمایه سرمایه دار را عملا در دست میگیرد(محدودیت سرمایه دار) و هم چون خود از جنس کارگران است میتواند به نمایندگی کارگران در سیستم اعمال اثر کند.این دست مدیران خود مستقیم و غیر مستقیم سیستم سیاسی, اقتصادی و اجتماعی را نیز تحت تاثیر خود قرار میدهند.
در کل منظور من این بود که این نگاه جزمی که انسانها را بر مبنای دارایی شان دو دسته مقابل هم قرار میدهد گره از کار کارگران باز نخواهد کرد .

رویهمرفته اگر هنوز میاندیشید[4] "علم بهتر از ثروت است", باید بدانید که شما را خوب شستشوی مغزی داده‌اند (;

آنچه که من به عین میبینم این است که علم ثروت می آورد ولی ثروت لزوما علم نمی آورد و اگر شما از این مسئله ی مهم به راحتی میگذرید شستشوی مغزی شده اید:)