[Mehrbod]

از قضا مدیران و متخصصان رده بالا بسیار هم کم هستند و هر سرمایه دار لزوما نمیتواند سرمایه ی خود را به بار بنشاند مگر با کمک و وجود این دست افراد.بنابراین این انقلاب مدیریتی یک هرم فشار هستند بر جهت دهی به سرمایه داران.
هر مدیر و متخصص هم خود بعد از چندی به راحتی میتواند وارد سیستم شود اما معمولا این کار را نمیکنند و ترجیحا سعی میکنند از سرمایه ی سرمایه دار بهره کشی کنند
ضمن اینکه شما در این تحلیل هایتان تنها افراد را بر مبنای دارایی و پول ارزش گذاری میکنید.
در حالی که شان و منزلت اجتماعی چیزیست که بین این دو نیرو هم حائز اهمیت است.وضعیت پذیرفته شده یک فرد در جامعه که در درون قشر های اجتماعی در سطحی مخصوص قرار میگیرد به خودی خود خط کشی های نوینی است که فارغ از رابطه ی افراد با سیستم تولید و در آمد زایی جایگاه های ویژه ای به آنان میبخشد.

١. همه مدیر و کارشناس نیستند, چنانکه گفتید, شمارشان بسیار کم است.
٢. همه‌یِ سرمایه‌داران توان چانه‌زنی دارند, ولی تنها برخی و اندکی از کارگران توان بازچانه‌زنی دربرابر دارند.
...

پس اینکه چندتایی آدم کارشناس و مدیر هم آن بیرون هستند که میتوانند در برابر برخی سرمایه‌داران یک اندازه‌ای بایستند به هیچ
کار ما نمیاید, بیشتر به دلخوشی خوشباورانه‌ای میماند که در برابر سرمایه‌دار بهره‌کش یک توانی هم دارید و آن اندازه ناتوان نیستید.


درآمد بالا هم میدانیم تنها بخش ناچیزی از کارگران همیشه میتوانند داشته باشند, زیرا سامانه‌یِ سرمایه‌دار
درست بمانند این هرم‌هایِ بازاریابی میماند که شما باید دستکم دو تن را بفریبید (بهره‌کشید) تا یک پولی در جیب اتان برود:

کارگران با درآمد بالا (یخه‌ذرین) نیز آن میانها رو به پایین جای میگیرند, بیشینه‌یِ مردم و رنجبَران که زندگی بخور
و نمیری دارند آن پایینِ پایین هستند, سرمایه‌داران نیز همیشه در ترازی بالاتر از همه‌یِ رنجبران و کارگران, چه یخه‌آبی چه ذرین و .. جای دارند.



رویهمرفته اگر هنوز میاندیشید "علم بهتر از ثروت است", باید بدانید که شما را خوب شستشوی مغزی داده‌اند (;

پارسیگر