[sonixax]

نه این راهکار آدم‌هایِ باهوش به آدم‌هایِ کودن است که دستی دستی خودشان را از بازی بیرون بیاندازند, زیرا با نخریدن لپتاپ
و پس افتادن از دانش‌هایِ روز و رایانه و .. این تنها من هستم که از بازی بیرون میافتم و سرانجام کار از گرسنگی و بدبختی نابود میشوم,
سامانه‌یِ[1] سرمایداری بجایش یک ستیزنده را بدست خودش نابود کرده و هیچ آسیبی هم از این راه ندیده است.

و همین لپ تاپها و دانش های روز بدون سرمایه وجود خارجی نخواهند داشت .
همچنین نه من خودم را تیز و بز میدانم و نه شما را کودن ! چنین جسارتی هرگز نکردم .

به سخن بهتر, در جاییکه نخورید خورده میشوید, نه تنها باید بخورید, که باید بهتر از دیگران هم بخورید.

پس دیگر این همه زور برای جامعه کمونیستی که آخرش مچپاننتان در یک خانه تیمی با وسایل عمومی و بدون حق مالکیت و ... چیست ؟

از همینرو من در زندگی خودم با آگاهی هماگ[2] می‌بهره‌کشم, ولی همواره این را در یاد دارم که همزمان در بلند-زمان[3] دارم به
خودم و دیگران و سرانجام هومنی[4] آسیب می‌رسانم و در هر ریختی و به هر بختی, سامانه را نکوهیده و میکوشم
آنرا بازراستادهی کنم, بسوی چیزی مانند همبود[5] کاررها, یا به سامانه‌ای که ابزارفرآورش همگانی باشند (دست دولت, دست خود کارگران, ...).

اگر مهربد وارسته فردا روزی یک نرم افزار بنویسد (فرض کنیم یک بازی) و آن را بفروشد و از فروش آن میلیاردر شود (مثل شرکت روویو) نه تنها به کسی آسیب نرسانده بلکه ثروتمند شدنش که حتمن منجر به اشتغال زایی برای سایرین خواهد شد سود هم رسانده . اگر این سیستم همسوی حفاظت از محیط زیست باشد که دیگر چه بهتر .