[مزدك بامداد]

خوب برهمین مبنا هم کار کارگر بدون زمین و مواد اولیه کارخانه بی هوده است.
مسئله ارزش این مبادله است که ناهمگون و نابرابر تعیین شده.یعنی در برابر ارزش بالای کار کارگر مزدی اندک به او تعلق میگیرد.
اما بر کدام معیار میتوان سرمایه دار را به کم پرداخت کردن سرزنش کرد؟
مگر نه اینکه این مسئله توافقی و بر پایه ی فشار دو طرف است؟چانه زنی های سرمایه دار برای پرداخت کمتر و چانه زنی کارگر برای دریافت بیشتر.

کارگر بی داشتن کار و درآمد ناچار از مرگ و گرسنگی است و برای همین توان چانه زدن ندارد.
سرمایه دار تنها با داشتن زمین و کارخانه و .. به خود این پروانه را میدهد که کسانی را که از
روی ناچاری خود را ارزان تر میفروشند ، بکار گمارند. این یک نبرد نا برابر است که کارگر در ان
شانسی ندارد جز شورش و واژگشت. زمین و کارخانه و ابزار فراورش برای همین باید همگانی
باشند، چه از راه دولت و چه از راه همکارخانه ها ( تعاونی ها) و یا رایزنگاه ها (شورا ها) .
پس همچنان که دارایی بر آدم ها در جایگاه ابزار فراورش ( بردگان، رعیت) ناروا دانسته شده،
بایستی داشتن خودینه ی دیگر ابزار فراورش نیز ناروا دانسته شود و اینگونه هم خواهد شد.
به زبان دیگر همه ی زمین های کشاورزی از آنِ همه ی آدمیان خواهد بود
•
پارسیگر