10-08-2013, 02:17 AM
Reactor نوشته: به نظر من سرشت آدم "جز" خوردن و خوابیدن و توالت رفتن و سکس چیز دیگری نیست.
به کسی که بیشتر از این ها انجام بده مثلا از نگاه کردن یا بودن در طبیعت یا حفظ و نگه داریش لذت ببره. علم آموزی کنه یا به همنوعانش چیز مفیدی رو یاد بده یا با کمکی حالا یا بصورت کمک مالی یا بصورت کشف یا اختراع علمی قدمی رو در راه بهتر شدن زندگی آدم ها برداره میشه گفت "انسان".
وگرنه وظیفه ی یک آدم چیزی بیشتر از کارهایی که بالا گفته شد نیست. میبینید که بیشتر مردم دنیا هم چه عالی وظیفه شون رو به نحو احسن انجام میدهند!
درسته, در کنارش ما حس کنجکاوی و .. را هم داریم, ولی اینها خودآماج نیستند. به دیگر سخن, کار کردن به خودی خود خوب نیست, تا زمانی خوب است که برای آدم خوشی‌آور باشد.
سخن من هم در راستای «همبود کاررها» یا "Work-free society" این بود که این دسته کارهای بیهوده و رنجآور را از دوش هومنی برداریم, بگذاریم
برود در هنر یا کارهای مغزی, بدلخواه و آنگونه که میپسندد و دوست دارد تکاپو کند, بی نگرانی از کرایه خانه و خوراک و گرسنگی و نداری و مرگ و بیماری و ...
ولی تا اینجا دریافتیم که:
١. نامیرایی چیز بدیه, چون آدم پس از ١٠٠٠ سال زندگی خسته میشود, پس نیازی به دستیابی بهش نیست! 
٢. همبود کاررها چیز بدیه, چون آدم پس از ١ سال بی نیازی از کار خسته میشود, پس نیازی به دستیابی بهش نیست!
٢. همبود کاررها چیز بدیه, چون آدم پس از ١ سال بی نیازی از کار خسته میشود, پس نیازی به دستیابی بهش نیست!
فرجامیابی:
هر چیز خوبی که بسختی بدست میاید را میتوانید با گفتن اینکه "پس از بدست آمدن خسته کننده میشود" از سر باز کنید و دیگر به آن نیاندیشید.
پارسیگر
.Unexpected places give you unexpected returns
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)