[Mehrbod]

خوب اشتباه شما كه بر اساس آن احساس مسئولیت نمودید نادانی مرا به كاربر دیگری نشان دهید این است كه طبق پیش فرضتان چون در قسمت اول گفته ی من سخت آمده پس در قسمت دوم آن میبایست آسان بیاید كه مخالف سخت است. در حالیكه من اصلا چنین قصدی نداشتم تا از این ظرافت ادبی استفاده كنم! من ساده را آگاهانه به كار بردم چون كاربرد آن درست تر از آسان بود در آنجا. نه در جایی آمده كه گزین گویه باید دارای توازن ادبی منفی بین دو قسمت یك نوشته باشد، نه در فارسی گفتن اینكه مطلبی ساده است، غلط میباشد!

روشن است که از دید منطق (فرنود) کار شما نادرست است, دو چیز را در یک ویژگی همسان میتوان همسنجید, همانجور که نمیشود زیبایی و هوش
دو تن را سنجید و گفت کدام بهتر است (دو چیز ناهمسان!), همانجور نیز نمیتوان از روی سختی و سادگی دو چیز فرجام گرفت کدام بهتر میباشد.

در پارسیك هم فكر نكنم جلال آل احمد به جلال الدین تبدیل شود مگر آنكه شما بخاطر عقل كل دانستن خودتان، بخواهید جلال را هم مسخره بفرمایید.

نه با پوزش ندیدم. بجای او میشد نام هر کسی را آورد, دگرسانی‌ای در سخن نمیداد.

آنچه از پارسیك گفتن شما دیده ایم تا بحال، استفاده از نرم افزار جهت جایگزینی لغات عربی با لغات دیگری است كه بعضی از آنها فارسی هستند و برخی دیگر هم مهربدی شده ی لغات آلمانی و انگلیسی هستند. نه استفاده از دستور زبان مناسب یا حتی جایگزینی هوشمندانه و با ظرافت لغات اصیل فارسی.

واژگان اینجا همه یا بازبرد خورده‌اند که از کجا آمده‌اند (مانند کاریگ, از مکنزی) یا از دیگر استادان زبان گرفته شده‌اند و شاید چند تا از میان هزاران واژه هم برساخته‌یِ خود من باشند.

نگرش شما هم خوب است, میتوانید دستی بدهید و واژگان زیباتر و بهتری بیابید, زیرا پارسیک زبانی است آزاد و پرگاهیده و از آنِ هیچکسِ تنها نیست.

در انگلیسی احتمالا سال به سال هم نمیبینید كه do به جای fuck به كار رود، ولی در فارسی روزانه بارها این اتفاق می افتد. خوب این به سادگی ناشی از تفاوت زبانهاست و این قیاس اشتباه شما ناشی از دیدتان مبنی بر این است كه زبان فارسی را میبایست به انگلیسی و آلمانی نزدیك كرد.

چرا پیشآمدانه در انگلیسی هم do بجای "گاییدن" به کار میرود .

من اینجا که بیشتر هموندان مانند شما فرهیخته هستند لغزش‌هایِ خنده‌داری میبینم که بیرون از اینجا, جاییکه
مردم زبان روزانه اشان انگلیسی است نمیبینم. پس یا مردم انگلیس زبان از ما باهوش‌ترند, یا زبان ما ناکارآمد است!

درباره‌یِ همین دلیل (دلالت) هم برای اینکه بگیرید چرا پارسیک شما را "باهوش" میکند, بیانگارید کسی به شما میگوید:
— دلیل اینکه اینجا خوابیده‌اید چیست؟

این سخن سراپا بیخودی است, ولی "پارسی"‌زبان امروزین لغزش خود را نمی‌دریابد, هنگامیکه برابر پارسیک "دلیل" اینها هستند:

دلیل = انگیزه (انگیختن)
دلیل = شَوَند (شدن) = cause
دلیل = نمایانگر, نشانگر = indicator
دلیل = آوند
...

پس شما هرگز, هرگز نمیبینید کسی بیاید بگوید:

— نمایانگر اینکه اینجا خوابیده‌اید چیست؟





چرا؟ زیرا واژگان پارسیک ساختارین و دستورین و گویا میباشند, نمایانگر را بسختی میتوان بجای چیز دیگری به کار بُرد و دچار چنین لغزشی شد!


پارسیگر