[mosafer]

هفته اخیر برخی نزدیکان ما روزهای سختی را میگذرانند
معمولا مرگ یک جوان آنقدر اندوهناک هست که نتوان راحت فراموش کرد اللخصوص وقتی به صورت کاملا اتفاقی فقط ضربه ای باعث مرگ شود
و در این بین بی تابی خانواده امری طبیعی هست
ولی موضوعی که باعث شد اینجا مطرحش کنم این ست:
مادر خانواده فردی بود کاملا سرزنده و شاد
امکان نداشت در بدترین شرایط لبخند از لبانش محو شود (البته من باور دارم هر فرد که میخندد هزار غصه دارد )در کنار این خصوصیات ایشون خدای اسلام را باور نداشتند اما از زمانی که فرزندش فوت شده مدام در حال خواندن قران ست و طبق گفته ی خودش آرامش میکند
این تغییر ناگهانی و میل به خواندن قرانی که یک زمانی از آن فراری بود به یکباره با مرگ فرزند هویدا شد
و اما چیزی که این وسط ذهن من را درگیر کرده ست :کسانی که قبلا مسلمان بوده اند و حال نه،چه واقعه ای دوباره آنها را برمیگرداند به چیزهایی که قبلتر معتقد بودند ؟
مرگ پاره ی وجود آدمی چه تغییری در باورهای انسان بوجود می آورد؟
البته احتمال بر این هم می رود که این حال و هوا دائم نباشد و با سرد شدن داغ عزیز آن نیز چنین گردد...

و برای من خلاف این پیش آمد
+
چندین سال پیش یک تصادف وحشتناک باعث شد یکی از عزیزانم را از دست بدهم
قبلتر ها رسم بود پشت در خانه ی مرحوم آوای قران بگذراند و صدای ان را بلند کنند تا بقیه بدانند در این منزل کسی بتازگی فوت شده
قبل این حادثه شنیدن صدای قران با آن قاری ها برایم لذت بخش بود ولی بعد از آن تا مدتها با شنیدن آن صوت ،سر درد می شدم
تا صدای قران بلند میشد منتظر شنیدن خبر مرگ کسی بودم و دگر هیچ گاه نتوانستم از شنیدن قران لذت ببرم