[سامان]

سخنانی درست هستند, همه‌یِ اینها ولی برمیگردد به اینکه بنیادگذاران این
انجمن, کسانیکه از روز یکم اینجا بوده‌اند و نوشت‌ه‌اند و همراهی کرده‌اند دنبال چه بوده‌اند و هستند.

من در جایگاه خودم از روز یکم اینجا تنها برای انگشت‌شمار کسانی نوشته‌ام و مینویسم و بس, اینکه همه‌یِ مردم
از جای جای اینترنت بیایند اینجا را چیز خوب و خواستنی‌ای میدانم, ولی نیایند هم برای من دگرسانی‌ای نمیدهد.

از دیدگاه فربودگرایانه, بزرگترین واژگشت‌ها از فشرده‌ترین گروه‌ها میآغازند. برای گسترش خردگرایی شما نباید ٩٥% مردم را بیاگاهانید, بساکه
اگر تنها یکی دو تن آدم پرتکاپو و "کننده" در رسته‌یِ یاران خود داشته باشید بسنده خواهد نمود. به این در همبودشناسی (و بسیاری
رشته‌های دیگر) میگویند قانون ٩٠ به ١٠, یعنی ٩٠% کارها را تنها ١٠% مردم میکنند و ١٠% کارها را ٩٠% مردم.

پس شما هم سامان جان اگر آماج اتان گسترش خردگرایی است, نباید از رنجش ان کسانیکه این اندازه پوست
نازک هستند که از شنیدن "دروغگو" برآشفته میشوند هیچ بیمی داشته باشید, به این میگویند ابزار «خود-پالایش»: بودن یک
شُماری «هنجه = norm» مایه‌یِ این میشود که کسانیکه سزاواری و شایستگی یک چیز را ندارند خود به خود خویش را پالوده و بیرون بروند.

به دیگر سخن, از دیدگاهِ من کسیکه این اندازه نازکدل است که تاب دروغگو نامیده شدن و رفتار اندکی پرخاشجویانه را
ندارد, هرگز از این جهان و گفتگوهایش بیرون نرفته و کوششی در راستای گسترش چیزهاییکه گفته شده نخواهد کرد: اینها بیش از
اندازه برای خودشان می‌زیوند و برای همین هم این اندازه "خودشان" را جدی میگیرند, کوشش اینها در راستای گسترش و پاسداری از خرد و نیکی و راستی نیست.

اگرنه, کسیکه برای خویشتن ارزش میپذیرد, به آماج‌هایِ زندگیش بها میدهد و خردگَـری را کار درست میداند, از اسپاش آزاد اینجا بیشترینه‌یِ بهره را
گرفته و ترسی از یک دروغگو و نمیدانم انگل‌وار و ... ندارد. اینجاست تا به گوهر راستی دست یابد و بیرون از اینجاست, تا آنرا به چشم و گوش دیگران برساند: او یک "کننده" است.


پارسیگر

اشكالی نداره كه. به هر حال این دیدگاه شماست و به خوبی سلیقه ای بودن قضاوتها را نشان میدهد. به قول معروف كسی هم اگه دوست نداشت چنین سلیقه ای رو، مجبورش نكردن اینجا بمونه.