[SAMKING]

گله‌یِ هموندان samking, آلیس و یه نفر اینجا از راسل چیست؟

من گله کردم؟!
من در مورد گفتگویی که پیش آمد یک فرضیه مطرح کردم.
ولی راسل با تندخویی ما را به گدایی توجه متهم کردند! که این هم از طنز های روزگار است.
از نگر من راسل فرد تند خویی هست و این چیز پسندیده ای نیست.
(و البته تندخویی برابر نیست با سخت و کوبنده و بیرحم بودن در گفتگو)
یا برای نمونه شما به راسل میگویید:

چون نه نوشته‌هایِ نامبرده را
خوانده‌ام و نه با نگرش به همین پست چند برگ پیشت به "یه نفر" میاندیشم ناسزایی گفته باشی.

و راسل بدون اندکی تامل روی نوشته شما سریع جبهه میگیرد و تند و تیز میگوید:

کدام پست؟ و چه ناسزایی؟
شوخی میکنی بگمانم، چند برگش را نمیدانم !! ولی اصلا من مدتیست که وارد کل کل نشده‌ام.

به گمان من ایشون آدم تنهایی هستن و انسان های تنها معمولن کم طاقت و تندخو میشن
چنان که میبینیم وضعیتشون رو هم "کسل" قرار دادن و معمولن از نمایار های تیره و گرفته استفاده میکنن،
و از اونجا که من نسبت به اطرافیان بی توجه نیستم گفتم بد نیست هر از گاهی یک شوخی، توجهی، محبتی
بهشون بشه تا کم کم تندخوییشون از بین بره،
چرا که تنها علاج تندخویی، توجه و محبت است.

ولی گویا باید بشکنه این دست که نمک نداره...

دوستمون راسل به بزرگمهر اشاره کرد،
بله من از نگرش بزرگمهر و ایرانستیزیش متنفرم و از نظر فکری ایشونو دشمن خودم میدونم
ولی تا کنون از گل نازک تر بهشون نگفتم و همیشه با ادب و احترام کامل باهاشون رفتار کردم، چه جلوی خودشون چه پشت سرشون.طوری که اینجا راسل از بزرگمهر به عنوان دوست من یاد میکنه!!!!
حالا اون دشمن فکریم بود... این راسل که خودش شیطانپرسته مثه خودمون
و در پایان قصد دارم اشاره کنم:

اگر با راسل نبودش هیچ میلی/چرا پتک حقیقت تو سر او میزد خیلی؟