[koroghli]

نخست آنکه، من آذری را زیباتر از آذربادگانی (یا آتروپاتکانی) می‌بینم، چرا که کوتاه‌تر
است و تا این دم هم نمی‌دانستم که این کوتاه کردن مایه ناخشونودی کسی می‌تواند بشود! پوزش مرا بپذیرید.

من در مورد کلمه ی آذری در پست قبلیم نوشتم،دوست عزیز کوتاه کردنی که با قصد و غرض نباشد هیچ مشکلی ندارد، اما این کوتاه کردن آقایون به قول شما پان ایرانیست ها با قصد و غرض است،به گفته ی اینان آذری، ترک نیست و ما مهاجمیم و از این حرف ها، واقعا با مهاجم خواندن یک هموطن میتوان به ایران آباد هم فکر کرد؟

کلا مشکل اینجاست آنزمان که ایران را می بریدند، یا باید کمی اینور تر می بریدند که شما هم از دست ما مهاجمان راحت شوید، یا اینکه کمی آنورتر می بریدند تا ما با برادرانمان در کنار همدیگر می بودیم و آنزمان شاید دیگر وجود منطقه ی آذربایجان را به رسمیت می شناختید ( این را میگویم چون در تهران با این افراد برخورد کرده ام که اصلا وجود منطقه ای به نام آذربایجان را نفی می کنند )

نکته دیگر این است که برای ما بایستی بالاخره روشن کنید که خودتان را ترک می‌کنید یا آذربادگانی.

من یک ترکم، ترک آذربایجانی،و در عین حال ایرانی هستم، این متن بالا برای این موضوع بود که شدت تنگ نظری برخی از هموطنان نشان داده بشه، که خوشبختانه هیچ چی نشده یکیش پیدا شد که حتی تاب و تحمل اسم ترکی برروی فرزندان و مغاضه و ... ما را ندارند و جوابشان این است که برو دهستان ترکستان اگر میخواهی اسم ترکی بزاری. این طور نوشته ها نشان می دهد که چقدر با چمته ی پوشالی دم از حقوق بشر می زنیم.

آنچه ما را به یکدیگر نزدیک می‌کند و همه ما را زیر یک پرچم گرد می‌آورد،
نه ژن‌های ما، نه زبان ما و نه گویش و لهجه و شیوه آرایش و لباس پوشیدن و
فرهنگ و رسوممان است, بلکه، گرد‌آیه‌ای (مجموعه‌)از همه این‌ها در کنار یکدیگر است.

آنچه که همه ی ما را می تواند در کنار یکدیگر نگه دارد، احترام به حقوق یکدیگر است و بس.

هر آینه، اگر شما این‌گونه از زبان پارسی نفرت دارید و از فرهنگ کهن ایران بیزارید و
نمی‌توانید خود را ایرانی ببینید،

من نه از زبان فارسی نفرت دارم نه از کس دیگر، آن چیزی که برایم جالب است، تعیین تکلیف عده ای برای ماست که تعیین می نمایند ما ترکیم و یا نیستیم،

من در این کشور همان اندازه ای حق دارم که شما دارید،شما همان اندازه ای حق پاسداری از زبان فارسی و تشکیل فرهنگستان زبان فارسی دارید که من حق پاسداری از زبان ترکی و تشکیل فرهنگستان زبان ترکی را داشته باشم

من حق دارم موسیقی ملیم را ترویج دهم

من حق دارم فرزندانم را به زبان ترکی آموزش دهم.

و اگر این حق ها را این افراد تمامیت خواه ( که از فاشیسم مذهبی هم بدتر هستند ) بر خود بقبولانند مطمئن باشید انزمان در ایران اباد باهم زندگی میکنیم،

من سعی خواهم کرد. ان خطه ی اذربایجان که داخل ایران نیز هست را اباد کنم ( که در واقع هم به خواسته ی خود رسیده ام و هم ایران را اباد کرده ام ) شما هم محل زندگی خودت را آباد کن، و این رعایت حق و حقوق یکدیگر هست که ما را به سمت دوستی می کشد و نه تعیین حق و حقوق یکدیگر.

چیزهایی که ما ارزشمند می‌دانیم برای شما نیستند و چیزهایی که شما ارزشمند و والا می‌دانید، برای ما.

شاید این مورد تا حدود زیادی درست باشد. اما این باعث نمیشود که من با شما جنگ و دعوا داشته باشم