[Ouroboros]

مشکل نه با رای دادن حل میشه نه با رای ندادن !! ضمن اینکه حداقل اگه رای ندادن رو مساوی با بی کنشی بدونیم زحمت و هزینه و انرژی ای هم براش نذاشتیم اما وقتی رای دادن رو موثر بدونیم ولی نتونیم اثبات کنیم یا همراه بشه با امید واهی ، سر خوردگی و از دست دادن انگیزه ، به نظرم غیر منطقی تر هست این کار...

من مشکلی با رای دادن مردم نداشتم ، اما زمانی به نظرم ارزش داره و اسمش کنش فعال مردم هست که بر اثر جوگیری یک هفته آخر و خوندن مقاله اکبر گنجی و صحبت های نوری زاده و برنامه های بی بی سی نباشه...من کسی رو سراغ دارم که در عرض چند هفته چند بار نظرش عوض شده و حتی برداشت درستی از ساختار قدرت در ایران نداره...واقعا هم بحث کردن با این افراد اعصاب زیادی میخواد...

امشب هم که به سلامتی ملت شاد و سر خوش ریخته بودن بیرون و بیشتر از درخواست مطالباتشون درگیر بحران هورمون های جنسیشون و بزن و برقص بودن...نهایت شعارشونم این بود که " برادر شهیدم رایتون پس گرفتم " و کمی هم : روحانی یادت باشه موسوی باید باشه" !!

من بعضی وقتا فکر میکنم ما هم باید رویای تغییر در ایران رو فراموش کنیم...

بله فعلا رویای تغییری که من و شما برای ایران می‌خواهیم چیزی بجز همان رویا نیست، من هرگز خواستار سوریه شدن ایران نیستم و جمهوری اسلامی را به مراتب سرکوب‌گرتر از رژیم اسد می‌دانم. اصلاح‌طلبان حکومتی بخواهید یا نه بهترین، و تنها گزینه‌ی تغییر در ایران هستند. کنش فعال و بی‌کنشی و اینها هم شعار هستند، مردم دارند با گوشت و پوست و خون و استخوان خود تفاوت میان جناحین مختلف حکومت را حس می‌کنند، و از هر روشی برای هر میزانی از تغییر در آن بهره خواهند برد. ما یا باید پی مردن در راه یک آرمان انتزاعی مثل دموکراسی یا آزادی را بپذیریم و به نبرد رویاروی با جمهوری اسلامی بپردازیم، یا آنرا موقتا هم که شده بپذیریم و برای اصلاح آن تلاش بکنیم.

منهم طی چند هفته‌ی اخیر(چه بسی چند روز اخیر)نظرم چندبار عوض شد، شناخت درست و نادرست از حاکمیتی که همه چیز آن پنهان است چیزی فراتر از اعتماد بنفس کاذب نخواهد بود، و ما راهی بجز برسی و تحلیل داده‌های موجود به محض آن موجود می‌شوند را نداریم، در این ساعت می‌دانیم آنها که رای دادند تصمیم درستی گرفتند و رایشان شمره شد، خود این تغییر مثبتی‌ست که باید از آن استقبال کرد.