[Ouroboros]

در اینکه هوش ارثی هست هیچ بحثی ندارم ، ولی یک چیزی برام سواله .
خیلی ها هستند که والدین و حتا اجداد باهوشی ندارند ولی خودشون به نوعی نابغه محسوب میشند - چه طوری میشه ؟

پیرامون ِ ارثی/اتفاقی بودن ِ هوش تئوری‌های ِ گوناگونی وجود دارند که هریک به اندازه‌ی ِ دیگری معتبرند، وانگهی دیدگاه ِ «اغلب ارثی بودن» ِ آن دیدگاه‌ ِ پذیرفته شده‌تر است. در توضیح ِ اینکه چطور ممکن است یک نابغه فرزندی نیمه‌خُل و کندذهن پس بیاندازد، مغلوب بودن ِ ژن ِ طرف ِ نابغه و تأثیرات وسیع ِ محیطی در چند سال ِ اول زندگی و برخی پدیده‌های ِ ژنتیکی و غیرژنتیکی را مطرح کرده‌اند. به عبارتی مجموعه‌ای از عوامل محیطی و ژنتیکی در شکل‌گیری توانایی ِ ذهنی و ضریب ِ هوشی ِ شخص موثر هستند.[color="silver"]

---------- ارسال جدید اضافه شده در 01:50 am ---------- ارسال قبلی در 01:46 am ----------

[/color]دوستان عنایت داشته باشند که مقصود ِ من از هوش آنچه با آی‌کیو می‌سنجند نیست، منظورِ من بیشتر «هوشمندی»‌ست(کلا باید از واژه‌ی ِ دیگری استفاده می‌کردم)، یا به عبارتی «خرفت نبودن». آدم ِ خرفت کسی‌ست که نمی‌تواند خارج از محدوده‌ی ِ باورها/افکار ِ خود را درک بکند. زنها بطور کلی، و زنهای ِ زیبا در شمار ِ بسیار بیشتری، اغلب از برقرار کردن ارتباطی عمیق و عینی با چیزها عاجزند و جهان را از دریچه‌ی ِ «آنچه من می‌پسندم/نمی‌پسندم» درک می‌کنند.


درباره‌ی ِ رابطه‌ی ِ مستقیم ِ زیبایی و حماقت هم، حماقت هیچ پیوندی با «هوش» ندارد و من شخصا چند آدم ِ باهوش ِ بسیار احمق را می‌شناسم. اتفاقا حماقت ِ اینها به مراتب نفرت‌انگیزترست، چراکه میزان ِ خودباوری و ایگوی ِ آنها هم چند برابر است..