[Anarchy]

من بحث علمی نمیخوام
این یک گفتمان خیلی معمولی هست که فقط نیاز به حس هر فرد هست
و این میتونه برای هر فرد خاص باشهه
خیلی دوست داشتم بدونم حال و هوای خداناباوران چیه؟
بهتره مثالی بزنم تا بیشتر متوجه بشید
مسلمانها در زمان فوت عزیزی با خوندن قران و خیرات کردن حداقل خودشون رو آروم میکنن حتما متوجه میشید چون به قول خودتون از اول اینطور نبودید
من اون حال و هوا منظورم بود نه از نظر علم و بُعد روانشناسی

البته بحث علمی چندان چیز دور از ذهن و غیر ملموسی هم نیست...به هر حال من در دوران خداناباوریم دچار حادثه آنچنان غم انگیزی نشدم که بتونم تجربه شخصیم رو بگم هر چند برای هر اتفاقی تقریبا آمادگی ذهنی دارم !!

اون مواردی رو هم که گفتید برای آروم کردن افراد استفاده میکنن حتی در شهرها و خانواده های مختلف فرق میکنه در همین ایران خودمون...مثلا در جاهای کوچک تر ، علاقه خاصی به عزاداری و شیون و زاری زیاد و حتی آسیب به خودشون دارن و در جاهای بزرگتر معقول تر هست !! این برمیگرده به فرهنگ...

شما از خداناباورها که بگذرید حتی در ادیان دیگه هم میبینید شکل این سوگواری متفاوت هست...به هر حال هر کسی یک سری مکانیسم های دفاعی ذهنی داره در چنین مواقعی که در بستر فرهنگیش شکل گرفته !!

اگر چنین چیزی خیلی مشکل زا بود، دیگر خداناباور ها بعد از مرگ عزیزانشون کارایی خودشون رو از دست میدادن...اما میبینیم که چنین چیزی نیست در اکثر موارد ولی من افراد خداباوری رو در مقابل دیدم که با همه باور به دنیای دیگه ، بعد از مرگ عزیز تا مدت های مدید دچار افسردگی شدید بودن و حتی گاهی تا زمان مرگ خودشون...