[Angela]

برایم جالب هست بدانم عکس العمل کسانی که خدا را باور ندارند و کلا باوری ندارند، زمانی که یکی از نزدیکانشان را از دست میدهند چه حس و حالی دارند؟

احتمالا غصه میخوریم, گریه می کنیم, شاید مدتی افسرده بشیم, مثل بقیه!
برای من همیشه این سوال عجیبی بوده و هیچ وقت نتونستم درکش کنم
چون کسانی که خدا رو باور دارند و کلا خیلی باورها دارند وقتی عزیزی رو از دست میدن نمی گن حالا هنوز زنده ست و مثلا اگه قراره ما سی چهل سال دیگه بدون اون زندگی کنیم در برابر ابدیتی که با هم توی "بهشت" هستیم ناچیزه و مثل اینه که اون طرف رفته مسافرت و این همه گریه و زاری نداره!
تنها تفاوت اینه که دعا می کنند خدا گناهانش رو بیامرزه و مورد رحمت خودش قرار بده و روح فرد به آرامش برسه, که ما به اینها احتیاجی نداریم...
پ.ن: این کلمه "دگر اندیش" واقعا کلمه چرتی هست, انگار قرار بوده همه "یک اندیش" باشند, و اصلا انگار ممکن هست که چند نفر کاملا "یک اندیش" باشند و اگه اینطور باشه دیگه "اندیشه" این وسط چه معنی ای داره؟!