[Russell]

خوب در اینجا یک مسئله ی مهم پیش می اید
اینکه چه کسی قرار است فمنیست را نقد کند؟و اینکه حقیقتا پیام اصلی فمنیست چیست و از زبان چه کسی قرار است بیان شود؟
گاها دیده ایم که مذهبیون هم در چارچوب های اعتقادی خود فمنیست را به نقد میکشند و از ان ایراد میگیرند

چرا خود منتقد دارای اهمیت است؟
خوب مذهبیون که اینجا حساب نیستن،مذهبیون کدام اصل منطقی را رعایت میکنند که این بخواهد بار دومش باشد خوب.هر دیدگاهی را میشود ایرادات علمی و تناقضات منطقیش را نقد کرد بدون اینکه لزوما موضع خاصی گرفت.فمینیسم هم در عرصه جامعه خودش معنیش را پیدا میکند و البته میشود بخش خاصی از فمینیسم را نقد کرد و لازم نیست حتا فمینیسم را دارای ذات واحدی فرض کرد برای نقد.و طبیعیست وقتی مثلا اکثر فعالان و متفکران یک سری تفکرات را در خود داشته باشند که برچسب فمینیسم هم بطرف آنها متمایل بشود.

یا معمولا در جوامع سنتی تر هم اینگونه انتقاد ها بیشمار است و فمنیست برای مقابله با این نوع از انتقاد ها مواجه است و شاید یکی از علت هایی که فمنیست را به انحراف دچار میکند همین موضع گیری های غیرمتخصصانه باشد.
از این روست که من میگویم برای اینکه به اینگونه مسائل ومشکلات دامن زده نشود لازم است که حقوق زنان از زبان زنان و حقوق مردان از زبان مردان مطرح شود و با بررسی و کارشناسی نقاط تلاقی آنها یافت و مورد بازبینی قرار گیرد.

خوب اینجا هم باز میشود نکوهش و انداختن تقصیر نوع موضع گیری و روش فمینیستها گردن دیگران (اینبار بجای مردان به گردن سنت) بجای قبول مسئولیت آنچه گفته میشود و پذیرش عواقب آن.من سخنم اینست که اگر فمینیستها قرار است خودآگاهانه نسبت به مردان و زنان مخالف خود بیعدالتی کنند چرا که آنها هم اگر دوست دارند میتوانند بروند نسبت به ما و بقیه بروند ناعدالتی کنند این از نظر اخلاقی به شوخی شبیه است،مخصوصا که اینها دارند موعظه اخلاقی میکنند و از ظلم شاکی هستند خودشان.

در کل فمنیست قصد دارد پژوهش ها یی که برای زنان است را توسط خود زنان انجام دهد.
من خود به شخصه معتقدم فمنیست ها در صورتی میتوانند نوعی جامعه شناسی فمنیستی دانشی جامع تر و کامل تر پدید آورند که در تحقیقات علاوه بر زنان به مردان هم توجه کنند البته با این شرط که پژوهش از چشم انداز زنان انجام شود.

من اصلیترین نقطه روشن کردن و فهم جنسیت در جامعه را رشته "روانشناسی فرگشتی" میبینم که بسیار هم تاثیرگذار و موفق بوده در عمر کوتاه خود و در آینده باز هم جای کار بسیار دارد.این یک رویکرد علمیست (چه بسا تنها پاسخ واقعا علمی موجود است) ولی فمینیستها از همان ابتدا به آن حمله کرده اند و همچنان هم مورد غضب است و دانشمندان درگیر در آن باید پی حمله و تحدید و ... را بخود بمالند پیش از اینکه وارد این کار شوند و نابودی ناعادلانه موفقیت حرفه ای خود را بر سر آن بگذارند.گمان نکنم در این مورد مخالف باشید چرا که خود شما هم بارها در همین انجمن از آن شکایت کرده اید.

خوب سیاسیت چون نه تنها در صدد تفسیر جامعه بلکه در پی متحول کردن آن است.
این را در نظر بگرید که واقعیات زندگی برای همه ی زنان یکسان نیست و زنان به شیوه های مختلفی فرودست میشوند.تجربه ها و مشاهدات ماهم که به خودی خود چیزی به ما نمی گویند.باید آنها را توضیح داد و به صورت نظریه در اورد.همین کار های نظری میتواند این امکان را به زنان بدهد که به درکی از زندگی خود و عوالم فکری و فرهنگی و سیاسی خود دست یابند.با این وجود هم فمنیست ها هرگز ادعا نمیکنند که جهان را از دریچه ی علم نگاه می کنند

این چه سخنیست دیگر بانو؟
علم اساسش بر نداشتن پیش قضاوت و عینیت است و سخن گفتن بی طرفانه از آنچه هست.
سیاست و اخلاق درباره اینکه آنچه باید باشد است و علم درباره آچه هست.وقتی کسی ادعایی درباره وضعیت جهان میکند ادعای علمی کرده حالا چه فمینیستها مدعی علمی بودن و درست بودن آن باشند یا نباشند فرقی دراینکه ادعای علمی و تجربی کرده اند و میکنند نمیکند.برای تئوری پردازی سیاسی هم باید تئوری رو برای تئوری را با حقایق اصلاح کرد نه اینکه درباره حقایق از تئوری ادعا کرد و سپس به عوض کردن حقایق و وارونه نشان دادن آنها پرداخت این میشود کاری غیر علمی و ناصداقانه که محل اعتراض من همین همین است.درباره اینکه تفکر ایدئولوژی چهک میتواند بر سر علم بیاورد کافیست نگاه کنیم به وضع علم و علوم انسانی ایران خودمان لازم نیست راه دور برویم.