[yasy]

در نتیجه این سیستم شبیه ساز،میتونه کارهایی رو انجام بده که زن ها بهش نگفتند،مثلا ژن ها بهش میگن زنده بمون،غذا بخور، بخواب و... ولی در خیلی از موارد دست سیستم شبیه ساز برای چگونگی انجام اینها بازه و باز هم سیستم شبیه ساز میتونه کارهایی بکنه که زن های خودش حتی دستور متفاوتی بهش داده باشند(البته باید در نظر گرفت این دستورات در حدی نیستند که در خود سیستم شبیه ساز اختلال ایجاد کنند)

میشه مثال بزنی؟
ژن ها و پرتئین ها اعمال بسیار بسیار زیادی رو خیلی بیشتر از نیاز های طبیعی یك سلول مغزی در مغز كنترل میكنند و این و میشه از رو بیماری های ژنتیكی تشخیص داد
مثلا تو بسیاری از سندروم هایی كه به خاطر اختلال خذف جابه جایی و یا مضاعف شدن یك ژن ایجاد شدند اختلالات یادگیری وجود دارد و این اختلالات یادگیری در هر كدام از یك الگوی خاص پیروی میكنه
با اینكه این فكر كمی آزار دهنده است ولی من فكر میكنم تقریبا تمام شخصیت و تفكرات و احساسات ما توسط همین ژن ها و همین پرتئین ها كنترل میشوند

اینم اضافه كنم كه درون سلول های مغزی اتفاقات خارق العاده ای نسبت به دیگر سلول ها اتفاق نمی افتد و اگر یك سلول مغزی را بررسی كنید با همان همانند سازی رونویسی و ترجمه ی ژن ها روبه رو میشوید یعنی پرتئین سازی پس به گمانم هر چه هست درون ژن هایی است كه در سلول های مغزی روشن و احتمالا در سلول های دیگر خاموش است
درصد ژن های روشن درون یك سلول مغزی خیلی بیشتر است از دیگر سلول ها.