[undead_knight]

.در مورد ابزارگرایی خوب اگر ما بدانیم مجموع خوشی حداکثر میشود یا نه جواب اخلاقی بودن یا نبودن عمل را هم داریم،ولی معیار توافق که صحبتش شد ار این معیار ایزارگرایی نمیاید و فکر کنم همین گیر کار شماست.
خوب با کودک هم اگر مقایسه کنیم وضعیت ما درباره عامل اخلاقی بودن کودک وضع روشن است و جواب قرار است نه باشه.و با معیار توافق هم تناقضی نداره چون کودک هنوز عامل اخلاقی نیست.
از معیار اصلی لذتگرایانه اگر نگاه کنیم معیار توافق نیست بلکه توافق از یک نوع قرارداد میاید.در خود ابزارگرایی خالص ما حتی میتوانیم جان انسانها را بگیریم برای حداکثر کردن خوشی جمعی،سکس بدون رضایت طرف که جای خود دارد.

خب در مورد سکس افراد معمولا خوشی یا حتی سود جمع چندان ارتباطی به مسئله نداره.
مسئله اینجاست که از نگاه لذت گرایی و یا سود گرایی به هر حال زیانی به کسی نمیرسه(چون از همین دیدگاه به کودک زیان میرسه هرچند خوشی موقت هم ممکنه باشه) در صورتی که در این مورد چه حیوان و چه انسان لذت میبرند و دیگران هم آزار نمیبینند.

البته اینجا از نگاه ابزارگرایانه و لذتگرایانه میشه اینطور دفاع کرد که موضوع لذت اینجا همین دو نفر هستند و اگر ما با اطمینان بدانیم که هر دو لذت میبرند و لذت جمعی حداکثر میشود اخلاقیست.در این حالت و این نگاه فقط دانستن اینکه لذت حیوان و ما حداکثر میشود کافیست.البته باز هم این لذت بردن حیوان معنی توافق نمیدهد چون اینجا توافق یک سری پیش شرطهایی لازم دارد برای تعریف که به لذت و درد خلاصه نمیشود.

خب من دارم میگم که توافق بین انسان ها که خیلی راحت مشخص میشه در مواردی هم که عامل جنسی جاندار نیست(مثل بعضی از انواع فتیش)که اصولا خوشی و سود یک نفر مهمه.
در این مورد هم که با انسان نبودن (یا نداشتن ادراک انسانی)خود به خود توافق بی معنا میشه (چون کودک در هر حال انسانه ولی نمیشه باهاش یک توافق عقلی کرد) ولی در مقابل حیوان اصولا فاقد قدرت توافق کردنه با این حال لذت هم میبره.

اول که سوال رو مطرح میکردم فکر نمیکردم به نفع این رابطه بشه این همه استدلال آورد :))