[kourosh_bikhoda]

اکنون اگر کارخانه‌دار به این کارگر نخواست حقوق درست و حسابی بدهد, کارگر چه رویکرد‌هایی را می‌تواند در پیش بگیرد؟
کارگر می‌تواند برود یک جای دیگر که مزد بیشتری می‌دهد کار کند.
کارگر می‌تواند اعتصاب کرده و کارفرما را وادار به بیشتر کردن دست‌مزد خود کند.
کارگر می‌تواند با گرد آوردن سرمایه, خود کارفرما شود.

بگذارید یک به یک این‌ها را بررسی کنیم. پیش از هر چیز, گزینه سوم را می‌توانیم کنار بگذاریم, چرا ‌
که ما را دوباره به همین پرسش برمی‌گرداند و همچنین, روشن است که برای همه کارگران شدنی نیست.

پس دو راه برای کارگر می‌ماند. نخست آنکه برود یک جای دیگر کند, دیگری آنکه
با اعتصاب و دیگر رفتارهای این‌گونه کارفرما را وادار به بیشتر کردن مزد کار خود بکند.

تمام اینها با پیش فرض «عدم دخالت و حمایت دولت» ممکن هستند. گذشته از اینکه موارد رو به خوبی بررسی نکردید و در شق هایی که آوردید شبهه وجود داره، پیش فرض دخالت دولت بوسیله اختیارات اجرایی و قانونگذاری ها میتونه تمام این ها رو ابطال کنه. مثلن در زمینه دستمزد، کف حقوق در نظر گرفته بشه (که عملن هم میشه). قوانین شفاف کار، قوانین شفاف بیمه، قوانین شفاف حمایت از کارگز، حمایت از کارفرما و غیره. البته قبول دارم که این کارها سخت تر از پیاده سازی سیستم کمونیستیه. ولی بالاخره بشر هست و تلاشش دیگه.

در برابر همه این‌ها, ما کمونیسم را داریم که با گرفتن این حق تولید و با پخش کردن کارها با دست‌مزد‌های
گوناگون (نه آنکه همه یک اندازه مزد بگیرند و بلکه با نگاه به تخصص و کوشش کس) و با ثابت کردن یک
دست‌مزد "حداقلی قابل قبول" برای شغل‌های دون و نه چندان حیاتی, جلوی این برده‌کشی سرمایه‌ای را می‌خواهد بگیرد.

البته خیلی جاها هستند که حقوق بیکار میدهند. مثل انگلیس. ولی بحثی درش نیست. این حقوق ها انقدر کم هستند که طرف از گرسنگی نمیره و خونش گردن دولت (که کارگزار ملت هست) نیفته. بحث در سقف درآمد هست.[color="silver"]

---------- ارسال جدید اضافه شده در 11:03 pm ---------- ارسال قبلی در 10:56 pm ----------

[/color]

اکنون, شما می‌گویید چین کمونیستی است, من نیز برای شما نمونه آوردم که چین
بالاترین حکم اعدام را دارد و رفتارهایی که از خود نشان می‌دهد در مرام کمونیستی نیستند.

تمام کشورهای کمونیستی (تا آنجا که من میدونم) قوانین مشابه رو داشتند یا دارند. یا تمام اینها دروغگو هستند، یا تمام اینها بعدن منحرف شدند، یا کمونیسم این ظرفیت رو داره.

اگر هنوز برایتان روشن نشده, من یکبار دیگر بازگویی می‌کنم: من کمونیست نیستم.

من هم نگفتم هستید!

این شما هستید که آغاز به بدگویی کردن از کمونیسم کرده‌اید و من نیز در جایگاه یک آدم
میانه, از شما پرسیدم که این همه بدگویی از روی چیست و مرام کمونیستی چرا بد است.

خب من اینهمه از کشورهای کمونیست بدبخت و فلک زده مثال زدم. حالا شما که مقابل موضع من هستید، یک کشور کمونیستی دستکم نشون بدید که این شعارهایی رو که دادید محقق کرده باشه.

بازگردان common ownership می‌شود مالکیت همگانی و نه مالکیت اجتماعی.

مهم نیست.

ما در اینجا نمی‌بینیم که اندیشه کمونیسم خود به خود از میان برداشته شده باشد,

پس فروپاشی شوروی کبیر قصه هست؟ تمام کمونیست ها میفرمایند مرام ما زنده است و وعده فروپاشی امپریالیسم رو میدند. چندتا از پیر و پاتال های کمونیست ایرانی در فک و فامیل من هستند که شخص_ من دستکم 20 ساله این وعده رو دارم ازشون می شنوم ولی روز به روز دیدم که امپریالیسم چاق تر شده و کمونیسم بدبخت تر!