[Kaveh]

آفتاب: وراث خانه تاریخی مینایی، یکی از خانه‌های به جامانده از دوره فرمانفرما به دلیل عدم توانایی مالی در تامین هزینه‌های مرمت از سازمان میراث فرهنگی شکایت کرده و خواستار خروج این خانه از فهرست میراث ملی شده‌اند.

به گزارش مهر، خانه مینایی روزگاری جزو املاک منیریه زن کامران میرزا نایب‌السلطنه پسر سوم ناصرالدین شاه بود. پس از فوت کامران میرزا، زمین‌های این محله به عبدالحسین میرزا فرمانفرما نوه سردار عباس میرزا، یکی از شاهزاده‌های قاجاری و نخست وزیر ایران فروخته شد.

...

خانه مینایی به مرمت اساسی نیاز دارد و مالکان آن توانایی انجام این کار را ندارند همچنین با توجه به اینکه معمولا دیوان عدالت اداری به نامه درخواست مالکان مبنی بر خروج املاک از فهرست میراث ملی استناد می‌کند و همچون خانه‌های دائی جان ناپلئون، سرای دلگشا، سرای میخچی و... بدون حضور کار‌شناسان سازمان میراث فرهنگی اقدام به خروج بنا‌ها از این فهرست می‌کند، بیم آن می‌رود این بار نیز به این خانه به عنوان یک اثر فاقد ارزش تاریخی نگاه کرده و حکم به خروج دهد. حال باید منتظر رای قطعی دیوان عدالت اداری ظرف یک ماه آینده در این باره بود که آیا دیوان رای به تخلف و عدم تعهدات سازمان میراث فرهنگی می‌دهد و یا آن را ثبت آثار ملی کشور خارج می‌کند که اگر این اتفاق بیفتد دیوان عدالت اداری بار دیگر با اتکا بر قوانین سال ۱۳۰۹ که تنها آثار تاریخی کشور را آثار موجود پیش از دوران زندیه می‌داند، حکم بر بی‌ارزش بودن خانه و باطل بودن تاریخ آن داده است.

http://aftabnews.ir/vdcgyn9q3ak93x4.rpra.html
http://www.chn.ir/NSite/FullStory/News/?...v=3&SGr=22

این خانه در محله منیریه واقع شده و در تاریخ سوم خرداد سال ۱۳۸۶ به شماره ۱۹۱۶۸ در فهرست آثار ملی کشور قرار گرفت. در‌‌ همان ابتدای ثبت این اثر، برجسازان زیادی چشم طمع به این اثر فاخر معماری داشته و قصد خرید آن را کردند اما کار‌شناسان سازمان میراث فرهنگی وعده خرید این خانه را پس از ثبت به مالکان داده و از تخریبش جلوگیری کردند. علاقمندی خاندان مینایی بر حفظ میراث پدریشان باعث شد تا این خاندان اجازه ثبت خانه را در فهرست ملی کشور به سازمان میراث فرهنگی بدهند.[COLOR="Silver"]

---------- ارسال جدید اضافه شده در 08:05 PM ---------- ارسال قبلی در 08:02 PM ----------

[/COLOR][COPY]خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گروه میراث فرهنگی ـ در ادامه تعرض به آثار تاریخی شهرستان شوش، ساخت و ساز جدیدی، این‌بار دیوار به دیوار حصار محوطه هخامنشی کاخ اردشیر (شائور) در حال انجام است. این‌درحالی است که سازمان میراث فرهنگی هنوز واکنشی به این ساخت و ساز نشان نداده‌است.

به گزارش CHN تخریب‌ها و تعرض‌ها در شهر باستانی شوش دیرهنگامی‌است که آغاز شده و همچنان روند صعودی به خود گرفته‌است. از آن جمله می‌توان به حفاری غیرمجاز در محوطه‌های باستانی این شهر از جمله محوطه‌های هخامنشی و ساخت و سازهای جدید بدون ضوابط اشاره کرد.

«مجتبی گهستونی»، سخنگو انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا درباره تازه‌ترین تعرض‌ها در شهر باستانی شوش به CHN‌ گفت: «سال‌ها پیش یکی از مالکین شوش با ادعای مالکیت روی بخشی از کاخ اردشیر هخامنشی اقدام به ساخت و ساز کرد. هرچند سازمان میراث فرهنگی هم در آن زمان ادعای مالکیت خود را روی این محوطه اعلام کرد، اما بی‌نتیجه ماند. با گذشت چند سال از آن ماجرا مالک در اقدامی تازه بخشی از املاک خود را تخریب کرده و دست به تجدید بنا زده‌است.»

این محوطه هخامنشی درست روبروی مجموعه هخامنشی آپادانا، تپه آکروپل و مقبره دانیال نبی قرار گرفته‌است. پیش از این ساخت و ساز بنایی با کاربری چندفرهنگی و هتل در نزدیکی این کاخ منجر به کشف سنگفرش‌های هخامنشی که مدفون مانده بودند، شد.

به گفته گهستونی کاخ هخامنشی اردشیر در تازه‌ترین همایش ثبت ملی آثار تاریخی، در این فهرست جای گرفته‌است، که ثبت دیرهنگام آن تعجب بسیاری را به خود جلب کرده‌است.

نوسازی تازه در نزدیکی کاخ هخامنشی اردشیر درحالی انجام می‌شود که چندی پیش سازمان میراث فرهنگی با اختصاص 700 میلیون تومان خواستار آماده‌سازی مقدمات ثبت آثار تاریخی شوش در فهرست میراث جهانی شده‌است.

کاخ اردشیر (شائور)

پیش از این ساخت هتل امیرزرگر، کلنگ‌زنی هتل لاله، ساخت پارکینگ طبقاتی، ترمینال، پارک تفریحی و بسیاری موارد دیگر از جمله ساختمان پیش‌دانشگاهی، عرصه و حریم آثار تاریخی شوش را خدشه‌دار کرده‌است.

شوش از جمله مهمترین شهرهای باستانی کشور است که 5 هزار سال قبل به تمدن رسید. این شهر باستانی از 5 هزار سال قبل تا پایان دوران هخامنشی به عنوان پایتخت و مهمترین شهر ایران قلمداد می‌شده‌است.[/COPY]