[undead_knight]

اولی که 200 تومن بسته ای:))
در گزاره ی دوم هم این (هیچکس ) را برایمان معنی کنید .....

هیچ کس یعنی اونهایی هم که دارند باید بزارنش کنار!
اگر همه دنیا هم خواستند یک روند دیوانه وار رو طی کنند هم که ما نباید جا پای اونا بزاریم :)

[iranbanoo]

بله در این زمینه ها(((ما)))باید پیشرو باشیم...

[Russell]

بله در این زمینه ها(((ما)))باید پیشرو باشیم...

خیر،بکوری چشم بقیه میزنیم کره زمین رو مثل برجهای دوقلو پایین میاوریم تا بقیه بعد از آن حساب کار دستشان بیاید !!
فعلا که مردم عزیز که با لوح کوروش کپی رایت حقوق بشر را دارند،ساعت 5 صبح جمع میشوند تخمه در دست تا جان کندن یک نفر بالای دار را تماشا کنند،در این زمینه از قبایل آدمخوار همه شکر اسپاگتی جلوتر هستیم.

[iranbanoo]

تمام مشکل اینجاست که شما همچنان حکومت غالب را مانع این مسئله میدانید.در حالیکه من نظرم این است که چنانچه این حکومت به سلاح اتمی نیز دست یابد امکان استفاده از ان را نخواهد داشت.
اما این فرصت یکبار است و هیچ گاه دیگر نمیتوان نه به انرژی اتمی فکر کرد و نه به سلاح و دور نیست روزی که علاوه بر منابع طبیعیمان خاکمان نیز نذر حضرت عباس شود.و با مردی که با هر بادی به سمتی پرت میشوند چگونه میتوان مقابله کرد اگر سایه هایی از قدرت وجود نداشته باشد؟؟

[Russell]

تمام مشکل اینجاست که شما همچنان حکومت غالب را مانع این مسئله میدانید.در حالیکه من نظرم این است که چنانچه این حکومت به سلاح اتمی نیز دست یابد امکان استفاده از ان را نخواهد داشت.

من هیچ ارتباطی بین جمله اول و دوم نمیتوانم پیدا کنم.البته علاوه بر این من فکر نمیکنم اگر فردا اکثریت مردم هم بر ایران حاکم شوند قطعا دنبال استفاده از سلاح اتمی نیستند،البته این یک یک واقعیت است که احتمال پی گیری برای استفاده از سلاح اتمی و کلا جنگ بین دموکراسی ها احتمالش بسیار کمتر است تا حکومتهای غیر دموکراتیک.اتفاقا بخاطر همین تفکرات اکثریت مردم است که من میگویم با وجود ج.ا که سهل است بعد از برقراری دموکراسی فرضی هم ایران بمب اتم نباید داشته باشد.مردمی که شعار نابودی و مرگ بر فلان و بهمان میدهند و بجای مخالفت مردمی با سلاح اتمی و نیروگاه اتمی مانند ژاپن و آلمان بخشی از آنها دنبال گسترش سلاح اتمی هم هستند دیگر اصلا نباید سلاح اتمی داشته باشند.

اما این فرصت یکبار است و هیچ گاه دیگر نمیتوان نه به انرژی اتمی فکر کرد و نه به سلاح و دور نیست روزی که علاوه بر منابع طبیعیمان خاکمان نیز نذر حضرت عباس شود.و با مردی که با هر بادی به سمتی پرت میشوند چگونه میتوان مقابله کرد اگر سایه هایی از قدرت وجود نداشته باشد؟؟

این دیگر چه حرفیست؟
یعنی میفرمایید بمب اتمی بدرد ثبات حکومت مرکزی میخورد و حفظ منابع طبیعی میخورد !!!!!!!!!!!!!!!!
حکومت مرکزی دید زورش نمیرسد شهروندان خودش را با بمب اتمی تحدید کند؟؟؟!!!
بعد هم یکبار بودن شانس یکچیز ربطی به خوبی و بدیش ندارد و اتفاقا اگر چیز بسیار خطرناکیست (مانند بمب اتم که هزینه استفاده از آن انقدر بالاست که حتی احتمال بسیار کم اتفاق افتادن آن هم غیرقابل قبول است) باید مطمئن شد که قطعا اتفاق نمیافتد.مانند اینست که بگوییم ما یکبار فرصت پریدن در چاه را داریم پس بپریم که بعدا از دست میرود فرصت !!

[iranbanoo]

لبته این یک یک واقعیت است که احتمال پی گیری برای استفاده از سلاح اتمی و کلا جنگ بین دموکراسی ها احتمالش بسیار کمتر است تا حکومتهای غیر دموکراتیک.اتفاقا بخاطر همین تفکرات اکثریت مردم است که من میگویم با وجود ج.ا که سهل است بعد از برقراری دموکراسی فرضی هم ایران بمب اتم نباید داشته باشد.مردمی که شعار نابودی و مرگ بر فلان و بهمان میدهند و بجای مخالفت مردمی با سلاح اتمی و نیروگاه اتمی مانند ژاپن و آلمان بخشی از آنها دنبال گسترش سلاح اتمی هم هستند دیگر اصلا نباید سلاح اتمی داشته باشند.

بفرمایید با چنین اجتماعی چه راهکاری میتوان داشت تا از کشور را در برابر آسیب های احتمالی ایمن کرد؟؟
آقای راسل واقعیت این است که نظام سیاسی ما متکی به ارتش است و چیزی به نام ساختارهای اقتصادی,اجتماعی و.. در این نظام جای ندارد.اقرار که این بدترین نوع از نظام سیاسیست اما فعلا و در شرایط حاضر تا زمانی که به این وضعیت هستیم اجبارا و ناخواسته باید به این روش از منافع ملی دفاع کرد تا در این حین به مرور ساختار تغییر کند.

این دیگر چه حرفیست؟
یعنی میفرمایید بمب اتمی بدرد ثبات حکومت مرکزی میخورد و حفظ منابع طبیعی میخورد !!!!!!!!!!!!!!!!
حکومت مرکزی دید زورش نمیرسد شهروندان خودش را با بمب اتمی تحدید کند؟؟؟!!!
بعد هم یکبار بودن شانس یکچیز ربطی به خوبی و بدیش ندارد و اتفاقا اگر چیز بسیار خطرناکیست (مانند بمب اتم که هزینه استفاده از آن انقدر بالاست که حتی احتمال بسیار کم اتفاق افتادن آن هم غیرقابل قبول است) باید مطمئن شد که قطعا اتفاق نمیافتد.مانند اینست که بگوییم ما یکبار فرصت پریدن در چاه را داریم پس بپریم که بعدا از دست میرود فرصت !!

البته خوب تا حدی حق با شماست .نمی توانم بگویم منابع طبیعی ما در سایه بمب اتم جایشان امن است.
اما همچنان بر جنبه ی قدرت مندی ان تاکید دارم و فکر میکنم میتوان با چنین فاکتوری بر روی بسیاری از سیاست های خارجه اعمال نظر کرد.
ما که دیپلماسی درست و حسابی نداریم خیر سرمان ....

بعد هم اصلا مثالتان را با بحث همسو ندیدم...

[Russell]

بفرمایید با چنین اجتماعی چه راهکاری میتوان داشت تا از کشور را در برابر آسیب های احتمالی ایمن کرد؟؟
آقای راسل واقعیت این است که نظام سیاسی ما متکی به ارتش است و چیزی به نام ساختارهای اقتصادی,اجتماعی و.. در این نظام جای ندارد.اقرار که این بدترین نوع از نظام سیاسیست اما فعلا و در شرایط حاضر تا زمانی که به این وضعیت هستیم اجبارا و ناخواسته باید به این روش از منافع ملی دفاع کرد تا در این حین به مرور ساختار تغییر کند.
البته خوب تا حدی حق با شماست .نمی توانم بگویم منابع طبیعی ما در سایه بمب اتم جایشان امن است.
اما همچنان بر جنبه ی قدرت مندی ان تاکید دارم و فکر میکنم میتوان با چنین فاکتوری بر روی بسیاری از سیاست های خارجه اعمال نظر کرد.
ما که دیپلماسی درست و حسابی نداریم خیر سرمان ....

بعد هم اصلا مثالتان را با بحث همسو ندیدم...

در برابر کدام آسیبهای احتمالی؟و کدام قدرت؟
یک بدختی بزرگ بمب اتمی ایران همین بدون مخاطب بودن بمب اتم ایران است.روسیه در مقابل آمریکا و انگلیس و فرانسه است و هند و پاکستان هم با هم مخاطب سلاح اتمی ما چه کسیست؟ترکیه یا امارت و کویت و قطر و اینها شاید هم عربستان؟!!
خطر واقعی صدام حسین بود و کمی هم طالبان که به لطف آمریکا دیگر موجود نیست.پاکستان هم داستان دیگریست که ربطی بما ندارد اصلا.
میماند اسرائیل که اگر مساله اسرائیل است همان اندازه که محو اسرائیل از نقشه جز منافع ملی ماست داشتن بمب اتم هم میشود جز منافع ملی.
ایران قدرت نظامی و وسعتش آنقدر با کشورهای همسایه منهی ترکیه فاصله دارد که این حرفها شوخیست،در واقع اگر این استدلال قرار است واقعا منطقی در خود داشته باشد (که ندارد) باید کشورهای کوچکتر و ضعیفتر مثل اعراب حوزه خلیج فارس یا مثلا بحرین باید دنبال آن باشند نه ایران.
ما که صلح طلب و سبز و اینها نیستیم از این سخنان به ما میزنید که قدرت نظامی مهم است،معلوم است که مهم است.ولی برای خودش در جای خودش در مقابل یک دشمن واقعی آنهم در راستای منافع مردم،نه برای محو اسرائیل (یا تحدید اسرائیل برای نگه داشتن سایر تروریستهای مسلمان حول خودمان برای برپایی خلافت اسلامی برای مام خامنه ای) که متحد ما بوده و هست و ج.ا سی سال است دارد تلاش میکند دشمن ما کند.این سخن شما مثل اینست که بگوییم مثلا خرید چند هزار بلدزر و ابزار حفاری خوب است چرا که بما در جابجا کردن کوه دماوند از تهران به وسط کویر لوت کمک میکند.سوال اصلی اما اینست که آیا اصلا منافع ملی ما در گرو جابجا کردن کوه دماوند است؟بچه دردمان میخورد؟
جز اینکه اتفاقا دستی دستی امنیت اقتصادی و نظامی مردم را نابود میکنیم؟
از همان لحاظ نظامی متحد شدن و سیاست خارجی خردگرایانه داشتن با کشورها از بهترین و واقعیترین ابزارهای حفظ امنیت ملیست.کره جنوبی در بیخ گوش کره شمالیست ولی خودش رو ایزوله نکرده نه بنفع چین است نابودی اقتصادش نه هیچ کشور دیگری متحد قدرتمندی بنام آمریکا هم دارد که منافع مشترکش باعث تعهد او به حمایت از آنها شده.یا ژاپن تمام تکنولوژی لازم برای ساخت سلاح هسته ای را دارد ولی با سیاست خارجی خردمندانه نیازی به آن ندارد.اینها داستان نیستند نمونه های واقعی هستند در دنیای واقعی.در مقابل کره شمالی را هم داریم که مردم دارند از سوء تغذیه میمیرند ولی دنبال بمب اتم است.اولویت اول منافع ملی ایران و مردم کره شمالی رهایی از دست دیوانگان حاکم است که دنبال توهمات رهبران و باجگیری با ریسک کردن منافع ملی مردم برای منافع خیالی قدرت نظام خودشان هستند.
خودتان هم میگویید سیاست خارجی که نداریم !!!!
خوب همین تمام است،وقتی سیاست احمقانه باشد با قدرت داشتن و با قدرت انجام دادن کار احمقانه که بیشتر احمقانه است باز اگر قدرتی نباشد کاری هم انجام نمیشود و اتفاقی هم نمیافتد.
آلمان نازی خیلی با قدرت حماقت کرد جنگ جهانی راه انداخت تقریبا تمام شهرهایش تا 85 درصد با خاک یکسان شد،قطعا اگر سیاستهای احمقانه نازیها با قدرت همراه نبودند چنین فاجعه ای هم اتفاق نمیافتاد.الان هم آلمان سیاست خارجی درست دارد و ارتش رسمی هم کلا ندارد ولی از قدرتهای بسیار بزرگ اروپاست،قدرت اول اقتصادیست و پیشرفته ترین تجهیزات نظامی را هم صادر میکند از بزرگترین صدر کنندگان اسلحه هم هست امنیت نظامی آلمان غربی هم حتی در زمان شوروی بسیار بالا بود امروز که اصلا حرفی در آن نیست.

[Mehrbod]

بله در این زمینه ها(((ما)))باید پیشرو باشیم...

بانو این سخن زیر شوخی نیست، هیچ کشوری نباید بمب و جنگ‌افزار اتمی داشته باشد.
این یکی از همان چیزهایی است که همه کشورها باید با یکسویی و یکنگری آنرا برچینند. هیچ اگر و ولی و چرا آنها داشته باشند ما
نداشته باشیم و .. هم ندارد، همه باید برچینند، هر کشوری که نابرچید، در راستای نابودی بشریت و خودش که هموند بشریت باشد پیش میرود.

هیچ کس یعنی اونهایی هم که دارند باید بزارنش کنار!
اگر همه دنیا هم خواستند یک روند دیوانه وار رو طی کنند هم که ما نباید جا پای اونا بزاریم :)

[SAMKING]

بمب اتم : شاید در دست نااهلان بیافتد و فاجعه به بار آید====>پس هیچ کس نداشته باشه
بمب: شاید در دست نااهلان بیافتد و فاجعه به بار آید====>پس هیچ کس نداشته باشه
ارتش(نیروی نظامی): شاید در دست نااهلان (جنگ طلب ها) بیافتد و فاجعه به بار آید====>پس هیچ کس نداشته باشه
قدرت: شاید در دست نااهلان بیافتد و فاجعه به بار آید====>پس هیچ کس نداشته باشه
.....
زندگی: شاید در دست نا کودکی بیافته و به دنیا بیاد و بعد که بزرگتر شد بزنه یکی رو بکشه====>پس هیچکس زندگی نداشته باشه====>همه رو بکشیم یا عقیم کنیم!!!


بمب اتم بسیار هم خوب است و از مزایای آن کشته شدن صدها هزار نفر و تخریب گسترده در کمترین زمان و کمترین هزینه هست
چرا کشوری نباید داشته باشه؟
1
فرض کنید ایران بمب اتم داره و بزنه همه اسرائیلیها رو بکشه! خب اسرائیل هم میزنه کل ایرانو نابود میکنه
2
فرض کنید ایران ارتش داره و حمله کنه و همه اسرائیلیها رو بکشه! خب اگر دنیا بهشون اهمیت بده فرض کنید متحد میشن و همه با هم میریزن ایرانو نابود میکنن و همه رو میکشن

ولی اگه فقط من ارتش داشته باشم و بزنم بقیه کشور ها رو له کنم چی؟کسی اینو قبول نداره، پس همه قدرت و بمب میخوان تا کسی لهشون نکنه

بهترین راهی که میمونه اینه که همه داشته باشن و مسئولیتش رو هم قبول کنن تا اگه حکومت یک کشوری که بمب اتم داره، خریت کرد و زد یک کشوری رو نابود کرد در ازای اشتباه حکومتی که مردم کشور متخاصم انتخابش کردن (یا بهشون تحمیل شده و عوضش نکردن!)، مردم اون کشور با سلاح اتمی مجازات بشن

اگه اینجوری بخوایم بگیم که نه خسارت و ریسکش خیلی بالاست این یکی استثنا هست و هیچ کس نداشته باشه بهتره، خیلی چیزای دیگه میتونه در کنار این استثنا قرار بگیره که در صورت دسترسی یک کشور به اون تکنولوژی میتونه به بقیه کشور ها آسیب جدی بزنه پس راه چاره محدود کردن نیست
باید آزاد باشه تا هرکی (کشوری) خواست بسازه انبار کنه تا جونش دراد، اگرم خربزه خورد پای لرزش بشینه

باور کنید سر یک سال 300-400 میلیون میمیرن بعد دنیا گلستون میشه، بخاطر کم شدن جمعیت هم میگیم برادران چینی محدودیت فرزند رو بردارن تا جبران شه(نژاد پرست که نیستیم الحمد لاسپاگتی، چینی و ایرانی نداره، آدم آدمه)!!
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
آقا یکمی به طنز نوشتم ولی یه چند وقتی تو فکرمه، خواستم ببینم نظرتون چیه.

[Mehrbod]

بله در این زمینه ها(((ما)))باید پیشرو باشیم...

بمب اتم : شاید در دست نااهلان بیافتد و فاجعه به بار آید====>پس هیچ کس نداشته باشه
بمب: شاید در دست نااهلان بیافتد و فاجعه به بار آید====>پس هیچ کس نداشته باشه
ارتش(نیروی نظامی): شاید در دست نااهلان (جنگ طلب ها) بیافتد و فاجعه به بار آید====>پس هیچ کس نداشته باشه
قدرت: شاید در دست نااهلان بیافتد و فاجعه به بار آید====>پس هیچ کس نداشته باشه
.....
زندگی: شاید در دست نا کودکی بیافته و به دنیا بیاد و بعد که بزرگتر شد بزنه یکی رو بکشه====>پس هیچکس زندگی نداشته باشه====>همه رو بکشیم یا عقیم کنیم!!!

تنها بخش زیان که نیست، سود و زیان را باید کنار هم سنجید:

زندگی سودمندی دارد، با زیان کم.
قدرت سودمندی دارد، با زیان میانه.
ارتش سودمندی ندارد، ولی زیان یکراست هم ندارد، مگر زمان جنگ که سودمند میشود.

بمب اتم بسیار هم خوب است و از مزایای آن کشته شدن صدها هزار نفر و تخریب گسترده در کمترین زمان و کمترین هزینه هست
چرا کشوری نباید داشته باشه؟
1
فرض کنید ایران بمب اتم داره و بزنه همه اسرائیلیها رو بکشه! خب اسرائیل هم میزنه کل ایرانو نابود میکنه

2
فرض کنید ایران ارتش داره و حمله کنه و همه اسرائیلیها رو بکشه! خب اگر دنیا بهشون اهمیت بده فرض کنید متحد میشن و همه با هم میریزن ایرانو نابود میکنن و همه رو میکشن

گسترای بمب اتم تنها دامنگیر کشور جنگجو و جنگزده نیست، همه بشریت را نابود میکند!

ولی اگه فقط من ارتش داشته باشم و بزنم بقیه کشور ها رو له کنم چی؟کسی اینو قبول نداره، پس همه قدرت و بمب میخوان تا کسی لهشون نکنه

این اندازه هم سخت نیست، همانجور که ما در جایگاه شهروندان یک کشور پذیرفته‌ایم با جنگ‌افزار گرم (تفنگ) در
خیابان راه نرویم، مگر زمانیکه براستی نیاز بود، کشورها هم در تراز خودشان میتوانند - و امروز هم میکوشند -
که بپذیرند هیچکدام با جنگ‌افزار اتمی روند بازی را برای خود و دیگران ناامن و کشنده نکند.

بهترین راهی که میمونه اینه که همه داشته باشن و مسئولیتش رو هم قبول کنن تا اگه حکومت یک کشوری که بمب اتم داره، خریت کرد و زد یک کشوری رو نابود کرد در ازای اشتباه حکومتی که مردم کشور متخاصم انتخابش کردن (یا بهشون تحمیل شده و عوضش نکردن!)، مردم اون کشور با سلاح اتمی مجازات بشن

این بهترین راه نیست، یک راهی هست که با گِرایند کم شاید کار کند و ما زنده بمانیم، یا نکند و همگی بمیریم.

اگه اینجوری بخوایم بگیم که نه خسارت و ریسکش خیلی بالاست این یکی استثنا هست و هیچ کس نداشته باشه بهتره، خیلی چیزای دیگه میتونه در کنار این استثنا قرار بگیره که در صورت دسترسی یک کشور به اون تکنولوژی میتونه به بقیه کشور ها آسیب جدی بزنه پس راه چاره محدود کردن نیست
باید آزاد باشه تا هرکی (کشوری) خواست بسازه انبار کنه تا جونش دراد، اگرم خربزه خورد پای لرزش بشینه

بمب اتم در برابر جنگ‌افزارهای نوپای بیولوژیکی چیزی نیست. اگر میخواهیم همه زنده و خرسند کنار هم بزیویم، باید یک سری هنجار و پروتکل را هم بپذیریم.
چیز بس پیش پا افتاده‌ای نیز هست و هماکنون هم ما بیشمار پروتکل همبودین (اجتماعی) و .. داریم که برایمان بخوبی کار میکنند.