03-12-2013, 08:06 PM
از دید من آزار جانوران و حیوانات و کشتارشون رو باید جداگانه بررسی کرد.آزار حیوانات تقریبا بدون استثنا به نطر من مردوده(شاید برای تعداد انگشت شماری تحقیق علمی لازم باشه).عناصری که به ترتیب میتونند در داوری اخلاقی اهمیت داشته باشند به نطرم اینهاست،اول هوش و آگاهی، دوم حس(مخصوصا حس درد) و سوم زنده بودن و حیات.
کشتار:
حیوانات و جانورانی که برای ما زیان آور هستند یا به ما آسیب میرسونند،اگر راهی جز کشتار وجود نداشته باشه(مثل ویروس و باکتری) غیر اخلاقی نیست،در حال حاضر هم بعید میدونم هیچ جاندار دیگه ای به طور بالقوه توانایی تهدید نسل بشر رو داشته باشه:)
اگر موجودی دارای هوش و آگاهی انسان و یا نزدیکش بود و برای ما خطرناک تشخیص داده شد به نطر من کشتنش به اندازه کشتنش انسان ها در جنگ غیر اخلاقی ولی اجتناب ناپذیره.یعنی تا جایی که راه برای نکشتن بود باید تلاش کرد و بعدش کشتن باز هم یک راه حل اخلاقی نیست ولی برای حفظ اخلاق ضروری هست(بدون انسان ها یا ادراکی مشابه یا بالاتر از انسان خبری از اخلاق هم نیست:) )
اونهایی که برای پیشرفت دانش کشته میشند به نطر من کشتنشون غیر اخلاقی ولی اجتناب ناپذیره(یعنی از اون دسته مواردی هستند که تا رسیدن به راه های بهتر چاره جز انجامشون نیست ولی اگر راه موثر و بهتری پیدا شد باید متوقف بشند)
حیواناتی که برای غذا و خوراک هم کشته میشند هم تا حدی به نطرم کشتنشون غیر اخلاقی ولی باز اجتناب ناپذیره.در این مورد باید از روش های کشتار بدون درد و سریع استفاده کرد . در درجه دوم هم با کمک تکنولوژِی میشه از کشتار این حیوانات رو برای همیشه بی نیاز بشیم و در این موارد دیگه کشتنشون کاملا غیر اخلاقی محسوب میشه.
کشتار برای چیزهای غیرضروری و لوکس و یا شکار برای لذت، یا مراسم مذهبی و... به نطرم غیر اخلاقی ترین کشتار حیواناته یعنی جایی که کشتار نه به پیشرفت ما کمک میکنه و نه به زنده موندن و نه یک دفاع هست.(البته اینجا برای استفاده از چرم کمی احساس شرم میکنم:) )
البته من قبلا در مورد نگاهم به اخلاق توضیح دادم،اخلاق از دید من "باید" و"نباید"هایی رو تعریف میکنه که در جهان ما هیچ وقت کاملا دست یافتنی نیستند ولی میشه بهشون نزدیک شد.بنابراین اگر جایی ما یک گزینه اخلاقی نداشتیم لزومی نداره برای توجیه اجبار اون گزینه ها رو اخلاقی ببینیم در عوض میتونیم با انجام و در عین حال نادرست دیدن اونها به خودمون یادآوری کنیم که باید راهی اخلاقی تر پیدا کنیم.
کشتار:
حیوانات و جانورانی که برای ما زیان آور هستند یا به ما آسیب میرسونند،اگر راهی جز کشتار وجود نداشته باشه(مثل ویروس و باکتری) غیر اخلاقی نیست،در حال حاضر هم بعید میدونم هیچ جاندار دیگه ای به طور بالقوه توانایی تهدید نسل بشر رو داشته باشه:)
اگر موجودی دارای هوش و آگاهی انسان و یا نزدیکش بود و برای ما خطرناک تشخیص داده شد به نطر من کشتنش به اندازه کشتنش انسان ها در جنگ غیر اخلاقی ولی اجتناب ناپذیره.یعنی تا جایی که راه برای نکشتن بود باید تلاش کرد و بعدش کشتن باز هم یک راه حل اخلاقی نیست ولی برای حفظ اخلاق ضروری هست(بدون انسان ها یا ادراکی مشابه یا بالاتر از انسان خبری از اخلاق هم نیست:) )
اونهایی که برای پیشرفت دانش کشته میشند به نطر من کشتنشون غیر اخلاقی ولی اجتناب ناپذیره(یعنی از اون دسته مواردی هستند که تا رسیدن به راه های بهتر چاره جز انجامشون نیست ولی اگر راه موثر و بهتری پیدا شد باید متوقف بشند)
حیواناتی که برای غذا و خوراک هم کشته میشند هم تا حدی به نطرم کشتنشون غیر اخلاقی ولی باز اجتناب ناپذیره.در این مورد باید از روش های کشتار بدون درد و سریع استفاده کرد . در درجه دوم هم با کمک تکنولوژِی میشه از کشتار این حیوانات رو برای همیشه بی نیاز بشیم و در این موارد دیگه کشتنشون کاملا غیر اخلاقی محسوب میشه.
کشتار برای چیزهای غیرضروری و لوکس و یا شکار برای لذت، یا مراسم مذهبی و... به نطرم غیر اخلاقی ترین کشتار حیواناته یعنی جایی که کشتار نه به پیشرفت ما کمک میکنه و نه به زنده موندن و نه یک دفاع هست.(البته اینجا برای استفاده از چرم کمی احساس شرم میکنم:) )
البته من قبلا در مورد نگاهم به اخلاق توضیح دادم،اخلاق از دید من "باید" و"نباید"هایی رو تعریف میکنه که در جهان ما هیچ وقت کاملا دست یافتنی نیستند ولی میشه بهشون نزدیک شد.بنابراین اگر جایی ما یک گزینه اخلاقی نداشتیم لزومی نداره برای توجیه اجبار اون گزینه ها رو اخلاقی ببینیم در عوض میتونیم با انجام و در عین حال نادرست دیدن اونها به خودمون یادآوری کنیم که باید راهی اخلاقی تر پیدا کنیم.