http://irantarikh.com/tarikh/eslaamhaa.pdf
حجم: یک مگابایت
توجه: برای خلاصه نویسی بسیاری از نکات مهم از قلم افتاده لطفا اگر فرصت کافی دارید اصل کتاب را دانلود کرده بخوانید.
چنین بوده که قبایل عرب که همراه فتوحات اسلامی به درون ایران (عراق کنونی) خزیده بودند باورهای سنتی دیرینه خودشان را همراه خودشان آوردند و در آینده سه اسلام متعارض:
1. سنی
2. شیعه
3. خوارج
را بوجود آوردند و چندی بعد اسلام چهارمی توسط ایرانیان بنیانگزاری شد بنام:
معتزله
هرکدام از اسلامهای چهارگانه مذهب نامیده شد (به معنای شیوه ئی از تفکر دینی).
خدایشان الله پیامبرشان محمد کتاب آسمانی شان قرآن بود ولی اسلام هرکدامشان متمایز از سه اسلام دیگر بود و هرکدام ادعا می کرد که اسلام حقیقی همین است که او دارد و اسلام آن دیگران حقیقی نیست و ساخته خودشان است و پیروانش باطلند.
دسته بندیهای قبایلی و دینی عربستان
قبایل عربستان در زمان ظهور اسلام به سه مجموعه بزرگ و رقیب و متخاصم تقسیم شده بودند. قبایل به ترتیب بزرگی:
1. قحطانی ها (قبایل یمنی)
2. عدنانی نزاری (قبایل ربیعه و ایاد)
3. عدنانی مضری (قبایل مضر)
آیین ها و رسوم دینی هرکدام با دیگران متفاوت بود.
به خداخانه در عربستان طاغوت می گفتند که از زبان آرامی سریانی وارد عربی شده بود.
طاغوت دارای بار معنایی مثبت بود و مفهوم تحت اللفظی آن خانه خدا بود که در زبان مضری ها بیت الله نامیده میشد.
طاغوت بعد ها در زبان قرآنی تبدیل به صفت خدایان دروغین و یادآور بت پرستی شد.
طاغوت در هرجا که نوعی چاردیواری بی سقف و بی دروازه بود حرم و هرجا که اطاقکی بود کعبه نامیده میشد.
صفحات4-6
در زمان محمد قبایل یمنی اکثرا به دین مسیحیت گرویده بودند.
قبایل ربیعه دو مجموعه بزرگ داشتند یکی قبایل بنی بکر که به دو شاخه بنی شیبان و بنی حنیفه تقسیم شده بود. و دیگری قبایل عبدالقیس.
سرزمین بنی حنیفه در زمان ساسانی پناهگاه گریختگان بهدینان مزدکی بود، از این رو بنی حنیفه از تعالیم دینی بهدینان تاثیرات بسیار گرفته بود.
خدای بزرگ قبایل ربیعه لقبش الرحمان بود. الرحمان در لهجه یمنی الرحیم گفته میشد. الرحمان و الرحیم دو تلفظ برای یک واژه بود. این دو واژه در لهجه مضری الراحم میشود که هیچگاه رواج نیافت.
مضری ها چند قبیله در سه شاخه تمیم ، قیس و کنانه بودند (که یکی از آنها قریش از شاخه کنانه بود.
این سه دسته بندی بزرگ قبایل که در پست قبل نام بردم در آینده که مسلمان شدند و به غارت کشورهای همسایه مشغول شدند سه اسلام مبتنی بر سنتهای دیرینه خودشان را تشکیل دادند که هر کدامش از بسیاری جهات متمایز از دیگری و متفاوت با دیگری بود و برای همیشه تا امروز در تمایز و تفاوت ماندند.
صفحات6-12
خداخانه قبایل مضری در مکه
خدای بزرگ دسته بندی مضری از دیرباز الله نام داشت.
خدا خانه مرکزی مجموعه قبایل مضری در مکه واقع شده بود و بیت الله نام داشت.
الله خدای بزرگ و برتر بوده سوای دیگر بتها بوده و جایگاهش در آسمان بوده است. این خدایان زمینی نمادی از ذات او و دستیاران او برای اداره امور جهان انسانها بر روی زمین بوده اند.
برای شناخت بت های آنان و پیشینه آنان به متن کتاب مراجعه کنید.
نوشته اند 5 سال پیش از ظهور اسلام قریشان دیوارهای بیت الله را فروریختند تا کعبه بسازند در میان سنگهای پشت حجر الاسود لوحی سنگی یافتند که نوشته بود حجرالاسود را در روز آفرینش آسمان و زمین آفریدم.
بیت الله تا سال 5 پیش از بعثت سقف و درب نداشته است.
گفته میشود که پیامبر که بدنیا می آید عبدالمطلب او را برداشته در بیت الله نزد هبل برد و مراسم شکرگزاری بر درگاه خدا بجا آورد.
مطالبی درباره تاریخچه کعبه هست که توصیه میکنم آن را درکتاب دنبال کنید.
ص17-19
ص19
مراسم حج سالها پیش از اسلام قدمت داشته و مراسم کنونی همین ها است که در زمان بت پرستی انجام میشده بجز اینکه در ذکر و تسبیح فقط از الله نام برده شده و دیگر خبری از بت ها نیست.
ص21
پیدایش یکتاپرستی در عربستان1
در دهه های آخر سده ششم مسیحی مبلغان مسیحی سریانی و آرامی از دست آزار مسیحیان پیرو دیگر مذاهب به عربستان گریخته بودند و به شیوه های گوناگون باورهای تکخدایی و عقاید مسیحیت خودشان را تبلیغ می کردند.
آنها پیرو یک مسیحیت یکتاپرست متاثر از یهودیت بودند و انتظار ظهور پیامبر موعود یهودیان و مسیحیان در آخر زمان را می کشیدند که گویا قرار بود در همان زمانها ظهور کند.
آنها به میان مردم عربستان رفته و بارها و بارها داستانهای دینی و عقایدشان را برای عربها تبلیغ می کردند.
آنها تبلیغ می کردند که به زودی پیامبری خواهد آمد زیرا آخر دنیا شده و باید ناجی آخر الزمان ظهور می کرد.
مبلغان مسیحی آنقدر تبلیغ کرده بودند که عربها آماده ظهور پیامبر شده بودند و بر اثر این تبلیغات افراد متعددی خود را پیامبر خواندند و تبلیغ دین کردند که یکی از آنان محمد بود.
ص22
ص22
پیدایش یکتاپرستی در عربستان2
همزمان با ظهور اسلام در حجاز یک مدعی نبوت در میان قبایل مذحج در یمن ظهور کرد و شورش استقلال طلبانه ضد ایرانی در یمن راه افکند و تا سال یازده هجری سراسر یمن را از اشغال 60 ساله ایرانیان آزاد کرد.
آن مدعی نبوت از قبیله عنس و نامش عیهله بود و می گفت پیامبر خداست و وحی دریافت می کند و تبلیغ توحید می کرد.
در آخرین ماه عمر پیامبر ما مسلمین مدینه به اشاره پیامبر ما به عیهله لقب اهانت آمیز اسود عنسی دادند (یعنی سیاه فبیله عنس) لذا او در تاریخ اسلام به این لقب شناخته میشود.
ص23
ص23
پیدایش یکتاپرستی در عربستان3
مسیحیان تبلیغ می کردند که پیامبر آینده از تبار ابراهیم است.
قبایل عدنانی ربیعه و مضر و ایاد در اساطیر عربی از تبار ابراهیم بودند. در نتیجه آنان امید داشتند در میانشان پیامبر موعود ظهور کند.
قبایل ایاد تا سده ششم میلادی همگی مسیحی شده بودند و مبلغانشان در عربستان می گشتند و دین مسیح را تبلیغ می کردند.
نامدار ترینشان قس ابن ساعده بود که پیامبر قبل از مبعث بارها سخنان و موعظه های او را گوش کرده بود.
از گزارشات بازمانده بر می آید که قس بن ساعده پیرو مسیحیت یکتاپرست آریوسی و مبلغ یکتاپرستیبوده و وعده ظهور نزدیک پیامبر عربی را می داده و برای خودش نوعی رسالت آسمانی قائل بوده.
23
ص23
پیدایش یکتاپرستی در عربستان4
برخی از قبایل ربیعه نیز تا نیمه های سده ششم میلادی به دین مسیح درآمده و مسیحی آریوسی با مایه های مسیحیت یعقوبی بودند.
سرزمین بنی حنیفه محل پناه مزدکیان فراری ایران بود لذا اعراب آنجا علاوه بر مسیحیت با افکار اشتراکی و عدالت اجتماعی بهدینان مزدکی آشنا شده اثر پذیری داشتند.
در آستانه ظهور اسلام [قبل از ادعای پیامبری محمد؟] مردی از قبیله بنی حنیفه به نام ثمامه بن حبیب در سرزمین یمامه ادعای پیامبری رحمان را داشت و بنی بکر را به یکتا پرستی دعوت می کرد و خودش را رسول الرحمان می نامید.
شاید ثمامه بن حبیب نخستین کس در عربستان بود که به هدف ایجاد وحدت دینی سراسری در عربستان کوشید که به هر سه خدای بزرگ قبایل عربستان (الله،الرحمان،الرحیم) صفت مشترک بدهد، زیرا در گزارشی میخوانیم که او بعدها در نامه ای به محمد خودش را رسول الله نامیده و محمد را نیز رسول الله نامیده است. نبی الله نیز صفت دیگر او بوده است.
مسلمین مدینه در آخرین روزهای عمر پیامبر اسلام به اشاره پیامبر لقب اهانت آمیز مسیلمة الکذاب (یعنی مسلمانک دروغ گو) به ثمامه بنحبیب دادند لذا در تاریخ اسلام به مسلمه کذاب معروف است.
ص25
ص25
نامهای غیرخودی روی قریش!
محمد نامی بوده که در میان قبایل تمیمی رواج داشته ولی در قریش سابقه نداشته .
عباس نیز نام تمیمی بوده و در میان قریش سابقه نداشته.
علی در بنی حنیفه رواج داشته ولی در قریش رواج نداشت.
عمران نامی مسیحی است که در قریش رواج نداشته و نام پدر امام علی است.
ص26
ص26
پیدایش یکتاپرستی در عربستان5
در آستانه ظهور اسلام در عربستان چندین نفر معروف بودند که ادعای نبوت داشتند و همچنین یکتا پرستانی که در کتب سیره از ایشان به عنوان حنیف یاد می کنند. به صفحات26 الی29 کتاب مراجعه کنید.
قلمس بن امیه- مدعی پیامبری- یکتاپرست
خالد بن سنان – مدعی وحی و پیامبری – پیامبر اسلام با او آشنایی داشته.
امیه بن ابی صلت- مبلغ یکتاپرست – دوست پیامبر اسلام
طلیحه – مدعی وحی و پیامبری
حنفا:
زید بن عمرو بن نفیل از قریش مکه- دوست پیامبر و پسر عموی عمر بن خطاب
ابو کبشه وجز بن عامر دوست محمد
ورقه ابن نوفل – پسر عموی خدیجه- مسیحی
معروف ترین مبلغ مسیحی لقمان حکیم بود که در قرآن هم نامش آمده.
ص29