دفترچه

Gilgamesh نوشته: تنها دگرسانی دبیره که نیست. مهم‌تر از آن شیوه‌ی درست نوشتن واژگان است (وگرنه ما همین حالا هم چندین دبیره‌ی جایگزین داریم که بسیار هم خوب کار می‌کنند)
برای نمونه برای واژه‌ی آریا کدامیک از از این دو تا درست است:
āriā؟ (آری+آ)
یا
āryā؟ (آر+یا)
می را باید جدا نوشت یا مانند خط کنونی‌مان به بنواژه‌ بچسبد؟ کسره‌ی اضافه چطور؟ و…

مملکت به این گستردگی با این همه مشکلات عدیده شما چسبیدید به اینکه aria رو باید arya بنویسید یا اریا که مملکت اصلاح بشه :e057:

kourosh_bikhoda نوشته: جالبه شما برای دفاع از خودتون نقل قولی از مزدک رو میارید که من باهاش هیچ مشکلی ندارم. در همین نقل قول میبینید که زبان مزدک خیلی گیراتر و قابل فهمتر هست. من با افراطی که شماها دچارش شدید مشکل دارم. من شک ندارم اگه قرار بود شما این پاراگراف مزدک رو مینوشتید یک متن تاریخی میشد که باید میدادیم زبان شناسان بررسیش کنند.

خود اتان را نرنجانید, چنانکه میبینید من هواداران و دوست‌داران فراوانی دارم که این شیوه‌یِ
گفتار و نوشتار هوشمند و اَبـَرگیرایِ مرا میپسندند, که این خود بهتر از هر چیزی از درستی کار و روش ام میگوید (;

Gilgamesh نوشته: تنها دگرسانی دبیره که نیست. مهم‌تر از آن شیوه‌ی درست نوشتن واژگان است (وگرنه ما همین حالا هم چندین دبیره‌ی جایگزین داریم که بسیار هم خوب کار می‌کنند)
برای نمونه برای واژه‌ی آریا کدامیک از از این دو تا درست است:
āriā؟ (آری+آ)
یا
āryā؟ (آر+یا)
می را باید جدا نوشت یا مانند خط کنونی‌مان به بنواژه‌ بچسبد؟ کسره‌ی اضافه چطور؟ و…

نماره به نکته‌یِ خوبی است گیلگمش جان, به دیده‌یِ من هر دو شیوه‌یِ نگارش درست میباشند و باید دید آن "آریا نام" ما خود
کدام را برای خویش گزیده, زیرا همانجور که میشود آریا را «آرْیا» یا «آری‌ا» خواند, پس همانجور هم میشود Âryâ یا Âriâ نگاشت.

این ورتش‌ها در هر زبانی پیش‌میایند و نمونه‌وار ما هم آناهیتا و آناهیت و آناهید و ناهید و ... در زبان امان داریم که همگی خوانش‌هایِ ورتشیک
از نامی یکسان میباشند و نمیشود براستی گفت کدام درست است یا نادرست, ولی میشود گفت "ناهید" کمی بیراهه رفته و دیگری‌ها درست‌تر هستند.

پارسیگر

Gilgamesh نوشته: تنها دگرسانی دبیره که نیست. مهم‌تر از آن شیوه‌ی درست نوشتن واژگان است (وگرنه ما همین حالا هم چندین دبیره‌ی جایگزین داریم که بسیار هم خوب کار می‌کنند)
برای نمونه برای واژه‌ی آریا کدامیک از از این دو تا درست است:
āriā؟ (آری+آ)
یا
āryā؟ (آر+یا)
می را باید جدا نوشت یا مانند خط کنونی‌مان به بنواژه‌ بچسبد؟ کسره‌ی اضافه چطور؟ و…

من به کل به UTF مخالفم !
یعنی به جای ā میپسندم که aa باشد . مثل آلمانیها که به جای ß گذاشته اند ss یا به جای ä گذاشته اند ae تا برای همه خواندنی باشد . البته مثل همین آلمانی ها هر دویش هم به شکل رسمی رایج باشد خوب است .
شیوه نوشتن را هم باید سپرد دست اهل فن ولی به نظر من aaria بهتر از aarya هستش چون خواندنش برای کسی که با زبان آشنایی ندارد راحت است و به نظر من زبان قدرتمند زبانیست که به قدری ساده باشد که همه بتوانند آن را به راحتی بیاموزند و خواند و نوشتنش را هم هر کسی حتا کسانی که با زبان آشنا نیستند بتوانند به درستی انجام دهند ! نه مثل فرانسوی ها که مینویسند oui و میخوانند وی !!! و با توجه به رعایت همین دو نکته ساده باید توانایی انتقال مفاهیم را هم به خوبی و درستی داشته باشد .

خوشبختانه زبان ما زبان سختی نیست و یاد گیری محاوره اش برای غیر پارسی زبانان کار دشواری نیست . آن چیزی که مانع گسترش و جهانی شدنش شده همین دبیره مزخرف کنونی هست .
زبان ما پیچیدگیهای زبانهای غربی را ندارد و یک مزیت دیگری که دارد در بسیاری از جملات مهم نیست فعل کجا باشد !

من به نانوایی رفتم .
من رفتم به نانوایی .
رفتم من به نانوایی .
به نانوایی رفتم من .

ولی در زبان آلمانی Verb immer ist nummer zwei

sonixax نوشته: من به کل به UTF مخالفم !

اینها UTF نیستند, در همان ASCII هستند.

نمیشود هم هربار خواستیم بگوییم â, دو تا a بزنیم و رنج کار امان را دوبرابر کنیم, بجایش ما یک s برای "س" بیشتر نمیخواهیم و c
را میشود جای ch برداشت و روی همین کلیدتخته‌های کنونی بخوبی جا برای ٣ کلید بایسته‌یِ دیگر â و ž و š گشود, q نیز همان 'غ/ق' خواهد بود.

آلمانها هم بدترین نمونه‌‌یِ روی زمین بود که میشد یافت, آنها آن اندازه بیراهه‌رفته‌اند که
سخن پیرامون اش بیهوده است, همین بس که Doyc را مینویسند Deutsch! چهار وات tsch برای یک "چ"؟ :e405:

Mehrbod نوشته: اینها UTF نیستند, در همان ASCII هستند.

اینها ASCII های Extended هستند نه استاندارد .
استانداردها اینها هستند :

[ATTACH=CONFIG]3005[/ATTACH]

Mehrbod نوشته: نمیشود هم هربار خواستیم بگوییم â, دو تا a بزنیم و رنج کار امان را دوبرابر کنیم, بجایش ما یک s برای "س" بیشتر نمیخواهیم و c
را میشود جای ch برداشت و روی همین کلیدتخته‌های کنونی بخوبی جا برای ٣ کلید بایسته‌یِ دیگر â و ž و š گشود, q نیز همان 'غ/ق' خواهد بود.

آلمانی ها کردند شد ! من گفتم میشود هر دو را در کنار هم مانند آلمانیها داشت .

ß = ss
ä = ae
ü = ue
ö = oe

اینطوری میشود که مثلن اگر کسی خواست به آدرسی در آلمان که ü درش دارد نامه بنویسد یا بسته پست کند سر و ته اش یکی نمیشود جهت تایپ کردن یا نوشتن آدرس .

Jägerstraße 56
10117 Berlin, Germany

میشود

Jaegerstrasse 56

10117 Berlin, Germany

Mehrbod نوشته: آلمانها هم بدترین نمونه‌‌یِ روی زمین بود که میشد یافت, آنها آن اندازه بیراهه‌رفته‌اند که
سخن پیرامون اش بیهوده است, همین بس که Doyc را مینویسند Deutsch! چهار وات tsch برای یک "چ"؟

مگه قراره ادبیات یک کشور اون طوری که ما میپسندیم دگرگون بشود ؟ !!!!! :e405:

sonixax نوشته: اینها ASCII های Extended هستند نه استاندارد .
استانداردها اینها هستند :

پس روشن شد UTF نیستند, ولی ASCII را هستند, گرچه extended.

sonixax نوشته: آلمانی ها کردند شد ! من گفتم میشود هر دو را در کنار هم مانند آلمانیها داشت .

ما درباره‌یِ روش استاندارد داریم گفتگو میکنم, اگر نه راه‌های بسیاری میشوند...

sonixax نوشته: مگه قراره ادبیات یک کشور اون طوری که ما میپسندیم دگرگون بشود ؟ !!!!! :e405:

اگر فَردید ات نیاز به از نو چاپ کردن نوشتار‌ها باشد آری, دگرش دردناکی است, ولی گاه بایسته.
خوشبختانه ما چون تازه به دبیره‌یِ لاتین روی خواهیم آورد, این دشواری‌ها را دیگر نخواهیم داشت.


پارسیگر

Mehrbod نوشته: خود اتان را نرنجانید, چنانکه میبینید من هواداران و دوست‌داران فراوانی دارم که این شیوه‌یِ
گفتار و نوشتار هوشمند و اَبـَرگیرایِ مرا میپسندند, که این خود بهتر از هر چیزی از درستی کار و روش ام میگوید (;

خب البته از شما بیش از این بر نمیاد. بحث بر درستی و نادرستی یا درجه ای اهمیت این کار هست. نه یارگیری و تیم جمع کردن.
شیعیان ایران هم تعداد زیادی هوادار و دوست دار دارند که میپسندند زنجیر زنی و سینه زنی رو. چه شباهت جذابی.

Mehrbod نوشته: پس روشن شد UTF نیستند, ولی ASCII را هستند, گرچه extended.

چرا UTF هم هستند با کد U+00C3 .

Mehrbod نوشته: بهینه[١] بودن ≠ شدنی بودن

ما درباره‌یِ روش استاندارد داریم گفتگو میکنم, اگر نه راه‌های بسیاری میشوند...

گمان کنم ما داریم در باره پارسی سخن میگوییم نه آلمانی !!!
بهینه بودن هم همیشه به معنی بهتر بودن نیست . گاهی اوقات بهینه ای که بخواهد دشواری و سختی در کاربری ایجاد کند به درد نمیخورد .
همچنین در چنین مواردی نباید تک بعدی به مساله نگاه کرد باید تمام جوانب را در نظر گرفت . وگرنه دبیره اوستایی یا خط میخی احتمالن برای پارسی دبیره های مناسب تری باشند !

Mehrbod نوشته: ادبسار[٢] ≠ دبیره[٣] ≠ زبان

زبان مرتبط است با ادبیات مرتبط است با دبیره و همه ی اینها در هم گره خورده اند یک دگرگونی کوچکِ غیر اصولی میتواند به از هم پاشیدگی کل سامانه بینجامد .
و برای نمونه ما داریم گذاردن و گزاردن و این کجا و آن کجا !!!

sonixax نوشته: چرا UTF هم هستند با کد U+00C3 .

شوخی بامزه‌ای بود, روشنه آدم (ascii) هم جانور (utf) است هم آدم, ولی شما میگفتی "آدم آدم نیست, تنها جانور است", که روشن شد نه آدم هم هست! ((:

sonixax نوشته: گمان کنم ما داریم در باره پارسی سخن میگوییم نه آلمانی !!!
بهینه بودن هم همیشه به معنی بهتر بودن نیست . گاهی اوقات بهینه ای که بخواهد دشواری و سختی در کاربری ایجاد کند به درد نمیخورد .

بهینه: به+ین+ه (((:

بهینه | لغت نامه دهخدا

نقل قول:... گزیده ترین و بهترین چیز..

sonixax نوشته: همچنین در چنین مواردی نباید تک بعدی به مساله نگاه کرد باید تمام جوانب را در نظر گرفت . وگرنه دبیره اوستایی یا خط میخی احتمالن برای پارسی دبیره های مناسب تری باشند !

نه, اینجا شما فرزامی را با بهینگی نادرست گرفته‌ای, درسته با یک دبیره‌ای شاید بشود آواهای پرشمار و گوناگون‌تری را نگاشت, ولی باید نگریست به رنجه‌یِ آن هم میارزد یا نه.
پس بهینگی در راستای کارآمدی و بازده پیش‌میرود, اگر ما تنها سه وات â و š و ž را مینیازیم, آنهم زمانیکه میتوانیم w را برای نمونه روی shift برده و c را برای 'چ'
و q را برای 'غ/ق' به کار ببریم, تنها میبسندد دو جای دیگر روی کلید‌تخته‌ امان بگشاییم, پس اینجا بهینگی میشود کاربرد همین دبیره‌یِ پارسی جهانی: UniPers: A New Alphabet for Persian

sonixax نوشته: زبان مرتبط است با ادبیات مرتبط است با دبیره و همه ی اینها در هم گره خورده اند یک دگرگونی کوچکِ غیر اصولی میتواند به از هم پاشیدگی کل سامانه بینجامد .
و برای نمونه ما داریم گذاردن و گزاردن و این کجا و آن کجا !!!

گره تا اندازه‌ای خورده‌اند ولی یکی نیستند. گزاردن و گذاردن هم تا زمانیکه یکجور خوانده شوند دیگر یکی
اشان رفتنی است, اگر توانستیم سدای 'ذ' را بازآوریم, یک وات هم میشود به آن داد, اگر نه هر دو با هم جایی ندارند.


پارسیگر