Philo نوشته: 1. حتی علم هم به عنوان قابل اعتمادترین منبع شناخت، شناخت قطعی نمیدهد، چگونه از انسان ها بخواهیم کل زندگی شان را تحت الشعاع ادعاهایی قرار دهند که از منابع شناخت دیگری، که همگی از علم متزلزل ترند به دست آمده اند؟
2. آن گزاره از کدام منبع شناخت و با چه متدی به دست آمده؟
3. جناب امیر روانکاوی را به خاطر غیرعلمی بودن قابل اعتماد نمی دانستند و بر همین مبنا از آن انتقادها کردند، چرا ایشان برای مدعای خود در این باره ارزش معرفتی بالاتری قائل هستند؟ از ایشان میخواهیم این دوگانگی را توضیح دهند.

وقتی در مورد روش شناختی صحبت میکنیم معیار ما باید میزان توضیح پذیری و استفاده آن تا حد ممکن از معتبر‌ترین روشها باشد.
شما وقت و علاقه داشتید نوشته‌هایِ تالار زنامرد را بخوانید.دوستمان جناب آندد نایت از امیر گرامی ابطال پذیری طلب کرده بودند و با همین روش سعی در فرار از مواجه با آنرا داشتند.من خودم ابطال پذیری را بسیار میپسندم ولی معتقد نیستم وقتی ابطال پذیری به میزان مورد توقع ما نیست باید آنرا کنار بگذاریم و ندانم‌گرایی در پیش بگیریم.استفاده روش امیر گرامی و دیگر تحلیل‌هایِ مشابه که در آن به بیولوژی انسان توجه شده از نظر کمی بودن ، استناد بر داده‌هایِ علمی معتبر و آزمایش پذیری و ... بسیار معتبرتر از تئوری‌هایِ جنسیتی مانند تئوری‌هایِ فمینیستی است.
آیا شما نسبت به فمینیسم هم ندانمگرا هستید یا داریم با بار اثبات بازی میکنیم؟
فکر کنید اصلا ادعای خاصی نشده (طبیعتا نوشته‌ها عوامل دیگری را هم لحاظ قرار داده).شما حقیقتا این مطالب را در حد خرافات و غیر علم میدانید؟
بگمانم میدانید که همین امروز هم بسیاری از حوزه‌هایِ مورد استفاده و مهم ما مثل اخلاق در حوزه علم نیستند،شاید هرگز هم درنیایند ولی ما آن‌ها را با اینکه در خارج از حوزه علم و حوزه فلسفی هستند کنار نمیگذاریم بلکه سعی میکنیم از ابزارهای شناختی موجودمان بهترین استفاده را بکنیم.