خیر، شما از موضع گیاه‌خواران صحبت نمی‌کنید راسل، موضع شما همان ِ منست(خردگرایی)، در اینجا من تناقضات درونی ِ ادعاهای شبه‌اخلاقی این کالت را مورد تازش قرار داده‌ام، اما شما ناهماهنگی آن‌را با واقعیت گوشزد می‌کنید. صحبت پیرامون پیشفرضها و داده‌های غلط و تحریف شده در دستگاه فکری گیاه‌خواری‌ست.

حُسن نیت که قطعا وجود دارد، ولی به چیزی نمی‌ارزد. ببینید پیشفرض اول اینست: «کُشتن حیوانات برای غذا بد است»، به چرایی آن هنوز کاری نداریم. برپایه‌ی همین پیشفرض، نوع کشتار و انقراض و نابودی جانوران صورت‌داری که بر اثر توسعه‌ی کشاورزی صنعتی کشته می‌شوند را مقایسه بکنید با همان ِ کشتار صنعتی برای گوشت. در اولی، یک گونه‌ی حیوانی بطور کامل و بر اثر نابودی منابع غذایی خود، یعنی از روی گرسنگی به یکی از بدترین اشکال ممکن نابود می‌شوند، اما دومی در روشهای به شدت کنترل‌شده و هر روز بیشتر «انسانی» سلاخی در یک لحظه و به سرعت کشته می‌شود. پس سر بریدن یک گاو برای گرفتن پروتئین لازم برای بدن طی یک سال اخلاقی‌تر از قحطی دادن به چند گونه‌ی جانوری برای تولید مقادیر به مراتب بیشتری از منابع گیاهی توسط کشاورزی صنعتی‌ست. اما یک مرحله از اینهم که پیشتر برویم، می‌توان پرهیز از گوشت را برای انقراض گونه‌های جانوری که ما از آنها تغذیه می‌کنیم هم سرزنش کرد! چراکه این گونه‌ها مطلقا به انسان وابسته شده‌اند و تحت هیچ شرایطی نخواهند توانست در طبیعت و بدون حمایت انسان به زندگی خود ادامه بدهند. اگر همه‌ی مردم تصمیم بگیرند که از فردا گاو نخورند و تمام گاوها باید در طبیعت آزاد باشند، طی چشم برهم زدنی شاهد انقرض آن‌ها خواهیم بود. پس این رابطه‌ای است دو طرفه، که در نهایت(در مقیاس مهم برای عینیت، یعنی ژنی)به سود گاو و گوسفند و بز و خر است، نه به زیان آنها.