Mehrbod نوشته: ای بانو این همه راه برای بیرون رفتن از کشور داریم، با داشتن دانش هم بقیهی کار تنها
دو دستی چسبیدن به موقعیتها و کاریابی در یکی از این پژوهشگاههای خوب بیرون از ایرانه.
افسار خانواده را هم دیر یا زود باید گسست، زودترش بس بایستهتر و بهتر از دیرتره.
اینجا چندتایی جستار داشتیم:
مشكل اینه من بخوام بدون حمایت مالی خانواده به تكنولوژی برسم زودتر از اون كفن پوسوندن نمیشه:دی
اینجا تا وقتی كه تو خونه ی پدر و مادر محترم هستی به سن قانونی نمیرسی:)
والا من از همون ترم اول دانشگاه تلاش كردم واسه این و اون كار كردم كه بالاخره الان به جایی برسم كه بدون حمایت و سپردن این و اون بتونم راحت كار كنم حالااین وسط پدر عزیزم به جای خوشحال شدن از اینكه بدون مدرك با فوق لیسانس و دكترا میتونم رقابت كنم تو پذیرفته شدن و تشویقم كنه تحریم مالی میكنه تا متنبه بشم و بشینم خونه دست به دعا بردارم تا شاید بختم باز بشه...درسته همیشه میجنگم ولی یه جایی آدم خسته میشه دیگه وقتی میبینه هر چی تلاش میكنه یه قدم هم جلو نمیره:))
این پاره كردن افسار نیاز به داشتن پشت گرمی ای داره كه تو این مملكت پیدا نمیشه