Angela نوشته: تنها تفاوت اینه که دعا می کنند خدا گناهانش رو بیامرزه و مورد رحمت خودش قرار بده و روح فرد به آرامش برسه, که ما به اینها احتیاجی نداریم...
پ.ن: این کلمه "دگر اندیش" واقعا کلمه چرتی هست, انگار قرار بوده همه "هم اندیش" باشند, و اصلا انگار ممکن هست که چند نفر کاملا "هم اندیش" باشند و اگه اینطور باشه دیگه "اندیشه" این وسط چه معنی ای داره؟!

من هنوز از خداباوری اینطور نشنیدم و این بندی که در نقل قول قرارش دادم بیشتر شنیده میشه
+
من دگر اندیش رو اینطور معنا میکنم:
در محیطی که همه یکسان میاندیشن و هم جهت با جریان آب جلو میروند طرز فکری خلاف بقیه باعث متمایز بودنشان میشه و این یعنی فرد چیز دگری میاندیشه و این کلمه رو میشه در هر شرایطی برای هر فرد مخالفی در نظر گرفت
مثل اینکه من در این جمع دگر اندیش هستم
و اصولا ربطی به حقانیت و درستی و غلطی ادعا و صحبتهایش نداره
(البته این فقط نظر شخصی من بود)

Anarchy نوشته: البته بحث علمی چندان چیز دور از ذهن و غیر ملموسی هم نیست...به هر حال من در دوران خداناباوریم دچار حادثه آنچنان غم انگیزی نشدم که بتونم تجربه شخصیم رو بگم هر چند برای هر اتفاقی تقریبا آمادگی ذهنی دارم !!

اون مواردی رو هم که گفتید برای آروم کردن افراد استفاده میکنن حتی در شهرها و خانواده های مختلف فرق میکنه در همین ایران خودمون...مثلا در جاهای کوچک تر ، علاقه خاصی به عزاداری و شیون و زاری زیاد و حتی آسیب به خودشون دارن و در جاهای بزرگتر معقول تر هست !! این برمیگرده به فرهنگ...

شما از خداناباورها که بگذرید حتی در ادیان دیگه هم میبینید شکل این سوگواری متفاوت هست...به هر حال هر کسی یک سری مکانیسم های دفاعی ذهنی داره در چنین مواقعی که در بستر فرهنگیش شکل گرفته !!

اگر چنین چیزی خیلی مشکل زا بود، دیگر خداناباور ها بعد از مرگ عزیزانشون کارایی خودشون رو از دست میدادن...اما میبینیم که چنین چیزی نیست در اکثر موارد ولی من افراد خداباوری رو در مقابل دیدم که با همه باور به دنیای دیگه ، بعد از مرگ عزیز تا مدت های مدید دچار افسردگی شدید بودن و حتی گاهی تا زمان مرگ خودشون...

:e303: