یک سوالی هم برای من پیش اومده...امیر جان شما که گفتید تا پیش از این رایی نداده بودید ، خب کمی برای ما از استدلال خودتون در دوره های گذشته که منجر به تحریم انتخابات میشد میگید ؟

Anarchy نوشته: یک سوالی هم برای من پیش اومده...امیر جان شما که گفتید تا پیش از این رایی نداده بودید ، خب کمی برای ما از استدلال خودتون در دوره های گذشته که منجر به تحریم انتخابات میشد میگید ؟

من اعتقادی به بهبود شرایط کشور از طریق مشارکت در بازی نظام نداشتم، اما شرایط آنقدر بد شد که «بهتر شدن» معنای اولیه‌ی خود را از دست داد.

Ouroboros نوشته: من اعتقادی به بهبود شرایط کشور از طریق مشارکت در بازی نظام نداشتم، اما شرایط آنقدر بد شد که «بهتر شدن» معنای اولیه‌ی خود را از دست داد.

خب اون زمان جز تحریم راهکار دیگه ای که مکمل تحریم باشه هم در ذهنت داشتی ؟

Anarchy نوشته: خب اون زمان جز تحریم راهکار دیگه ای که مکمل تحریم باشه هم در ذهنت داشتی ؟

راستش نه، ایران یک کشور مدرن است، در این معنا که دیگر «هیچ چیز ارزش مردن ندارد»، و در چنین شرایطی نمی‌توان به نبرد با نخاله‌هایی رفت که کشتن و مردن در راه عقاید ارتجاعی خود را وظیفه می‌دانند و در قرن ششم میلادی مانده‌اند. یکی از دلایل موفقیت جهادیون در برابر غرب(موفقیت در قیاس با توان نظامی دو طرف و تاثیری که گروه اول به کل زندگی در غرب گذاشته‌اند)همین آمادگی برای فدا کردن جان است. مردی که آمادگی مردن و کشتن را داشته باشد قادر به خیلی کارهاست. در نتیجه من آن زمان هم معتقد بودم که اساسا باید دولت را نادیده گرفت، و به تلاش برای تغییر نفر به نفر کسانی که بدنه‌ی آنرا تشکیل می‌دهند پرداخت، چنانکه تمام این مزدوران دهاتی پس از چند سال زندگی در شهر تسلیم فرهنگ آن می‌شوند و خودشان می‌شوند بخشی از کسانی نیازمند سرکوب هستند!

یک نکته‌ی دیگر به نظرم می‌رسد: حکومت ج.ا، زاییده‌ی بحران‌هاست. از دل آنها بیرون آمده و زنده ماندن در خطیرترین شرایط را سی سال پیش از این آموخته، تنها انگیزه‌ی وجود خارجی آن نیز تقابل با همین بحرانها و تهدیدهای مداوم است. من اکنون مدتی‌ست از خودم می‌پرسم اگر اکثریتی از مردم وجود و بقای نظام را بپذیرند و برای اولین بار در تاریخ آن خواستار و چشم براه براندازی آن نباشند ستونهای برآمده از تقابل مداوم این دستگاه چند سال دوام خواهد آورد؟ مردان جنگ به هنگام صلح دیوانه می‌شوند. حکومت جهادی هم بدون چشم‌انداز سقوط احتمالا نیاز وجودی خود را از دست خواهد داد.

اینکه دیگه گذشت تمام شد رفت
دوستانی که رای دادند اگر شرایط بهتر نشه و بدتر بشه و روحانی هم یک گُهی در بیاد مثل مموتی (که احتمالش هم زیاده) بعدش چه میکنند ؟!

[ATTACH=CONFIG]2028[/ATTACH]
[ATTACH=CONFIG]2029[/ATTACH]
فقط یه دوره 4 ساله دانشگاهی لازم داره بفهمی این نمودار بالا چی میگه ! :))

هیچ سونیکساکس عزیز.چون اساسا چیزی را از دست ندادیم که بخواهیم غصه اش را بخوریم.

به گمانم این طرفداران تحریم هستند که خود را منطق محض می دانند(منظورم شمای نوعی نیستید) و اصولا مخالفان نظام و موافقان رای دادن را به حساب نمی آورند و بر طبل اختلاف می کوبند گویی همگی رای دهندگان احمق اند و طرفدار نظام ولایتی.خیر ما هنوز هم با همیم اما با این تفاوت که بر سر یک دو راهی استراتژی های متفاوتی را برای مبارزه و بهبود وضعیت اقتصادی،سیاسی و اجتماعی مردم برگزیدیم که شرایط آینده می تواند درستی یا نادرستی هر استراتژی را نشان دهد.

nevermore نوشته: هیچ سونیکساکس عزیز.چون اساسا چیزی را از دست ندادیم که بخواهیم غصه اش را بخوریم.

یعنی در شرایطی که ببینید بازیچه بودید و ازتون سوء استفاده شوده چیزی رو از دست ندادید ؟!
دم شما گرم

sonixax نوشته: یعنی در شرایطی که ببینید بازیچه بودید و ازتون سوء استفاده شوده چیزی رو از دست ندادید ؟!
دم شما گرم

نه خیر عزیزم.گویی شما به کل پیک های ما را نمی خوانید.زمانی که شما قواعد بازی را می دانید و اساسا می دانید که روحانی تغییر خیلی کوچکی می تواند بدهد چه بازیچه ای؟صرف نظر از اینکه استدلال شخص من برای شرکت در انتخابات بیش از اینکه تلاش برای تغییر شرایط باشد استفاده از فرصت هایی هرچند اندک برای ابراز مخالفت بود.که نمونه اش را در شب انتخابات دیدیم و از این به بعد هم در تجمع هایی که مردم یا دانشجویان باشند خواهیم دید.


پ.ن:من پیشتر هم گفتم شوربختانه در لحظات آخر از تصمیمم برای رای دادن منصرف شدم.

من یادم هست که بسیاری از دوستان در فورم های مختلف بعد از وقایع 88 ، همگی متفق القول میگفتن این دفعه آخری بود که رای دادیم و فایده نداره... اما ببینید چه کردن با این مردم و چه هست در ذهن این مردم ، که به راحتی این حجم رو آوردن پای صندق رای !