Theodor Herzl نوشته: The "Johnny Depp Effect" - An evolutionary explanation for homosexuality | Psychology Today

نه.

در تاریخ شاخص مردانی که موفق به تولید مثل نشده‌اند از ۶۰ تا ۴۰ درصد متفاوت تخمین زده می‌شود، ما نصف تعداد مادرانمان اجداد پدری داریم. این یعنی رقابت برای تولید مثل بسیار شدید و دیوانه‌وار بوده. اکنون تصور بکنید که ژنی هست که به کلی شما را از تلاش برای موفق شدن باز می‌دارد. سخت نیست تصور وضعیت این مردان. حتی اگر هم همجنسگرایی شانس شماری مردان را افزایش بدهد، باز به طور متوسط چنین ژنی فیتنس عمومی را آنقدر کاهش می‌دهد که جبران‌پذیر نیست. در جهان طبیعی حتی کوچکترین کاهش در فیتنس می‌تواند به محو شدن بلادرنگ آلل بیانجامد، و اساساً رفتارهای ژنتیکی چنین هستند: بسیار سخت به دست می‌آیند و بسیار آسان از دست می‌روند.

Theodor Herzl نوشته: Male Homosexuality Study: Gay Men Have Evolutionary Benefit For Their Families, New Research Suggests

نه.

اینرا اولین بار ویلسون مطرح کرد که از منهم کمتر ریاضی می‌دانست!
اولاً همچو چیزی در جهان واقعی اصلاً رخ نمی‌دهد و در همان لینکی هم که آوردید(و گویا اصلاً نخواندید)آمده :

نقل قول:

Hypotheses demand empirical tests, and when the kin selection hypothesis of homosexuality was tested by David Bobrow and Michael Bailey of Northwestern University and later by Qazi Rahman and Matthew Hull of the University of East London, it was not supported. Homosexuals did not provide more care and resources to family members than heterosexuals. Whether assessing subjective measures (e.g., feeling of closeness to the family, generosity, etc.) or objective measures (e.g., distance residing from relatives, frequency of contact, etc.), few significant differences emerged between homosexuals and heterosexuals, and when there were slight differences, they were in the opposite direction (e.g., homosexuals reported giving fewer monetary resources to kin than heterosexuals reported).

ثانیاً خویشاوندان درجه یک شما، یعنی برادرزاده و خواهرزاده‌ی شما به طور متوسط ۲۵٪ اشتراک ژنتیکی با شما دارند، در حالی که این نسبت برای فرزندانتان به طور متوسط ۵۰٪ است. این یعنی شخص همجنسگرا برای جبران بچه‌دار نشدن باید چهار خواهرزاده/برادرزاده‌ای را که در صورت نبودن او زنده نمی‌ماندند نجات بدهد تا «تولید مثل» کرده باشد(در برابر ۲ بچه). ما داریم از غریزه‌ای صحبت می‌کنیم قوی‌تر از غریزه‌ی مادری! شما ادعا می‌کنید که دایی همجنسگرا نقشی حیاتی‌تر از مادر برای دو برابر نزدیک‌ترین خویشاوندان خود بعد از فرزندانش ایفا کرده(که اگر فرزندان غریبه یا دارای ارتباط خویشاوندی دورتر را نجات بدهد باز نسبت کمتر هم می‌شود!). چنین چیزی نه وجود خارجی دارد، و نه اساساً می‌توانید در هیچ جهانی مالتوسی وجود خارجی داشته باشد.

Theodor Herzl نوشته: Homosexuality May Have Evolved In Humans Because It Helps Us Bond, Scientists Say

نه.

نظریه‌ی «تحکیم پیوند اجتماعی» برای همجنسگرایی به جوک بیشتر شبیه است تا واقعیت، چنین روشی برای تحکیم پیوند اجتماعی که تا این اندازه حاوی ریسک انتقال بیماری و کاهش شانس تولید مثل (از طریق کاهش اشتیاق به رابطه‌ی جنسی با جنس مخالف) باشد تحت هیچ شرایطی به هزینه‌ای که دارد نمی‌ارزد. علاوه بر این ژنتیکی بودن هموفوبیا شاخص بالاتری دارد از درصد ژنتیکی بودن همجنسگرایی(۴.۰٪ در برابر ۳.۰٪). تحقیق علمی:

Genetic and Environmental Influences on Individual Differences in Attitudes Toward Homosexuality: An Australian Twin Study

نقل قول:

In summary, this study concerning the aetiology of homophobic attitudes revealed that familial aggregation in attitudes toward homosexuality is accounted for by genes as well as by shared environmental factors. However, when the plausible effect of assortative mating on our estimates is taken into account, familial aggregation for homophobia scores might be almost totally accounted for by genetic effects.

این یعنی همجنسگرایی به چالش اجتماعی بیشتر می‌انجامد نه کمتر.

حالا می‌توانید بپرسید نظر من درباره‌ی دلیل فرگشتی همجنسگرایی چیست و من برایتان محتمل‌ترین تئوری، که در هیچ سایت خبری بزرگ و برگه‌ی عوام‌پسند مجله‌ی زردی یافت نمی‌شود را بازگو می‌کنم، اما همچنان تغییری در این واقعیت ایجاد نخواهد کرد که کم‌خونی داسی‌شکل هم که بیماری ژنتیکی مرگباری‌ست توجیه فرگشتیک دارد(مقاومت به مالاریا)، اما همچنان به این معنی نیست که ما باید از تلاش برای درمان آن دست برداریم.