دیشب من بلاک شده بودم.. انکار نکنید..
یه متنی هم نوشته بودم که خب البته در راستای انکار هلوکاست بود و مدیریت زود پاکش کرد..
البته حرفای دیگه ای هم گفته بودم که اون حرفا نیز پاک کردید.. (تر و خشک باهم سوخت..)

براتون آرزوی خوشبختی و سعادت میکنم. ولی اینقدر ترسو نباشید...
شما اونجا نشستید و به اصطلاح میگید لِنگِش کن..
ولی خودتون چنان میترسید و چشم تنگ هستید که طافت دیدن حرفای مخالف رو ندارید و به واسطه قوانین! نظرات رو پاک میکنید..

این رفتارتون سواستفاده از اسم قانون هست..

یه خاطره از زندگی نامه استاد اخوان ثالث در ذهنم آمد.
زمان شاه، ساواک آقای اخوان ثالث رو دعوت کرد به سازمان.
بهش گفت آقای محترم شما آزادی هرچی دلت میخواهد شعر بگی. اینجا مملکت آزادی هست.
ولی این چیزا توی شعرت نباشه.... و یک طومار درازی بهش دادن که شامل این کلمات بود:
شاه، شاهنشاه، خورشید، سهم، برابری، برادری، آزادی!!!، طلوع، غروب، سازندگی وطن، زندانی سیاسی،
اقتصاد، نور، سلطنت، و 1000 تا کلمه اینجوری دیگه...
آقای اخوان بیچاره مونده بود با این همه آزادی چکار کنه!!! رو دل نکنه..

حالا این رفتار دیشب شما و قوانین! زیبای شما تداعی این خاطره از استاد اخوان شد..

شما برای کی زندگی میکنی؟ برای خودت یا برای دولت آلمان؟؟
فردا اگر آلمان بگه فارسی تایپ نکنید و فینگلیش تایپ کنید، همتون دست به سینه و خم شده تا روی زمین از قوانین آلمان پیروی میکنید؟؟

پس عقل کو؟؟ پس شرافت و آزادگی کو؟؟ پس جوانمردی کو؟؟
ای کاش همه میتونستند آزاد باشن...