Ouroboros نوشته: بله همه‌ی جوانب دیگر برابر، «کالبدهای استاندارد» برتر هستند. اما همه‌ی جوانب دیگر برابر نیستند، ما زبانی داریم که با آن زندگی کرده‌ایم، خوانده‌ایم، نوشته‌ایم، آموخته‌ایم و ... شما می‌گویید 80% آنرا دور بریزیم و با چیزی جدید جانشین بکنیم که نیازمند آموختن است، آسان است و قشنگ است و ارزشمند است و ... ردگم‌کنی و خودفریبی‌ست، تک‌تک کاربران اینجا می‌خوانند «

داتیدن —> دات = to legalize» و در ذهن خود معنی می‌کنند «قانونی کردن».

خب چنانکه میگویند، نابرده رنج گنج فراهم نمیگردد.

آیا شما روی qwerty هم تایپ میکنید امیر جان؟


این یک نمونه زنده و خوب از شیوه‌ی نادرستی که بسیار بسیار فراگیره، ولی زمانیکه تاریخچه آنرا مینگرید میبینید شیوه چینش کلید‌ها در فَرهود
بگونه‌ای بوده‌اند که هنگام تایپ شما را «کُند» کنند، زیرا تایپ ماشین‌های کهنه‌ی آن زمان اگر با هر دو دست یک کلید را می‌فشردید گیر میکرده‌اند!



این یک نمونه از کوششی است که چینش تخته‌کلید را فرنودیـنسته و می‌آساند:


که بدست Dvorak برای برداشتن این مرزمندی‌ها طراحی شد، ولی بسختی پس از این همه سال دارد کم کم
فراگیر میشود، هنگامیکه دگرسانی تایپ روی این دو برای میتوانم به شما بگوییم به 90% آسانتی و احساس بهتر میرسد!

پس اکنون باید چه کنیم، آیا چون یک شیوه نادرستی بزور به ما چپانده شده با همان خوشنود باشیم،
یا اینکه از یک جایی سرانجام آغازیده و زندگی را بر خودمان بیاسانیم و کار را از راه درستش بیانجامیم؟


برخی در این راه خسته میشوند، از کوشش و واداشتن دیگران به انجام کارِ درست کم کم بی‌انگیزه میشوند و میگویند "گور باباشون"، هتا
سرور Dvorak که بالا گفتیم نیز در زندگی یک گفت‌آوری دارد در همین راستا:

I'm tired of trying to do something worthwhile for the human race, they simply don't want to change!

~August Dvorak

ترزبان:


ولی من هربار این را میخوانم بیشتر انگیزه میگیرم، زیرا با اینکه در زمان Dvorak مردم‌ بسختی از layout پیشنهادی او بهره گرفتند، ولی تنها چند سال
دیرتر و امروزه برای کسانی چون من و آرام آرام بسیاری دیگر، وی در جایگاه یک فرشته‌ای درآمده که با نیک‌اندیشی خود زندگی‌امان را آسانیده و مایه‌ی آن شده
که با هر بار تایپیدن پیش خودمان سپاسگزارش باشیم، که اگر کسانی مانند Dvorak نباشند که لغزش‌های نابخردانه‌ی ما را درست کنند، ما، بشریت هرگز به راه درست نخواهیم برگشت.