Bibak نوشته: کلا با اون طرز فکری که مرزهای کشور رو خیلی پررنگ می بینه زیاد موافق نیستم. به کلمه بیگانه هم آلرژی دارم چون یه بار منفی داره. انگار همه خارجیها دشمن ما هستند. باید گفت اگر ج. ا. به هیچ کدوم از خواسته هاش نرسیده -متاسفانه- این یک طرز فکر رو خوب بین مردم جا انداخته. هتا عده زیادی از مخالفان هم غرب ستیز هستند.

کمترین انتظار از ج. ا. این بود که موجبات آشتی عرب و ایرانی را فراهم کند اما متاسفانه درست برعکس، همواره به نفرت بین دو طرف دامن زده است(مثلا با سخنرانیهای تحقیر آمیز درباره اعراب، رفتار تبعیض آمیز با اعراب ایران یا از آنطرف عدم حفاظت از آثار بجا مانده از ایران باستان و ...). وگرنه این را امروز جزو معدود دستاوردهای جمهوری اسلامی ثبت میکردیم.

این مطلب رو کلی گفتم ولی بخشی از آن در مورد نظرات شما هم بود، آزاده گرامی. خب من فکر میکنم شما خودتون رو در معرض اطلاعات قرار نمیدید. پیشنهاد میکنم کمی دیدتون رو بازتر کنید.

سخن دوستمان آن اندازه هم بیراه نیست، بگوییم برای نمونه، آیا شما بیبک جان در زندگی خواستید کاری بکنید، از هر کسی که از راه رسید "کمک" میخواهید؟
آیا از همه نزدیکان و دوستان و خویشاوندانتان برای رسیدن به آماجتان کمک میخواهید؟

اگر پاسختان نه بود و چیزی به نام "فراتنی" و "خودسالاری" دارید، اینکه میکوشید در زندگی "خودتان" هم کارهایی بکنید و چیزهای بدست بیاورید، پس همین را هم میتوانید برای زبان و فرهنگ ببینید.
درسته که ما نمیخواهیم در فرهنگ و زبانمان خشک‌اندیش (متعصب) باشیم، ولی همینجور هم نمیخواهیم از هر کس و ناکسی هم که رسید یک چیزی وام بگیریم!

زمانیکه شما بجای "داته" میگویید "قانون"، در فَرهود (حقیقت) اینگونه برداشت میشود که در ایران چیزی به نام "داته" نبوده و
ایرانی بی‌داته (=بیقانون) داشته‌ایم که نیاز به وامگیری واژه، آنهم قانون داشته‌ایم که خودش تازیکیده (عربیزه) canon یونانی باشد!

این تنها بخش ابرخویشی (غرور) کار بود، از دید فرنودین هم گرفتن واژه "قانون" هنگامیکه نیمی از زبان ما را آمایش‌های "دات" فراگرفته‌اند نادرست است:



چرا باید براستی همه این واژگان را داشته باشیم، ولی به "داته" که رسیدیم بگوییم "قانون" و زبانمان را گُنگ و اندیشیدنمان را سخت کنیم؟