به گمانم پربها‌ترین چیز در زرتشتی‌گری آتش است، یا شاید هم آب، که آلودن آن نمی‌دانم هزار، ده هزار یا چند صد هزار تازیانه مجارات دارد. اینها هم نباشد، «حقیقت» است که بیش از هرچیز مورد تاکید مزدیسناست نه «زندگی» و «زیستن». کل این مذهب حول محور این سه چیز است: دروغ نگوِ، آب و آتش را احترام بگذار و نیک باش! بناست ما ادیان را با هم مقایسه بکنیم و هر کدام بهتر بود را مورد ستایش قرار بدهیم یا منطق و دانش و عینیت را سنجه بگیریم و هرچه با آن هماهنگی نداشت را از زیر تیغ برنده‌ی نقد عبور بدهیم؟ پیچیدگی ادیان سامی برآمده از پیچیدگی‌های زندگی مردمانی‌ست که آن‌را پدید آورده‌اند، هم‌اکنون نیز می‌بینید که از آخوند و پاپ توقع می‌رود پیرامون همه چیز، از تلفن همراه تا کاندوم اظهار نظر بکنند و آن‌ها را پوشش بدهند.