Philo نوشته: البته که می توانند درست باشند (و اینکه خیلی جاها هستند یا نیستند هم قابل "ناراستی آزمایی" نیست)، شما یک توضیح فرگشتی برای یک پدیده بیاورید و شرایط ابطال آن را نشان دهید، یعنی بفرمایید چه اتفاقی باید بیفتد که شما بپذیرید که توضیحتان نادرست است؟// شما خیلی کلی گویانه سخن میگویید و تلاش میکنید از سورهای "همه" یا "هیچ" استفاده نکنید: "میتوانند درست باشند"، "خیلی جاها هم هستند"، خوب این سخنان به احتمال زیاد درست هستند، چون جوری بیان شده اند که خیلی بعید است درست نباشند! البته شکاکیت شما قابل ستایش است، اما من فکر میکنم ادعاهای نادرستی که جسورانه بیان میشن (همه الف ها ب هستند، یا هیچ الفی ب نیست) خیلی بهتر به کشف حقیقت کمک میکنن تا ادعاهای درستی که مبهم و کلی گویانه بیان میشن.

دلیلش اینه که دارم در مورد یک چیز کلی نظر میدم.
خب نیازی نیست که من بپذیرم توضیحم نادرسته،بلکه به عکس اول باید ثابت بکنم توضیحم درسته،این یه اصل منطقیه،نیست؟:)
البته هدف من از این احتمالی حرف زدن این نیست که برای فرض هام سپر درست کنم و و اون ها از نقض شدن مصون کنم! در واقع بیان امکان و احتمال از طرف من به این خاطره که کمتر باور دارم چیزی قطعی هست،گزینه های علمی که قطعی نبودنشون شفافه و و گزینه های دیگه هم از نظر من معمولا چیزهای قطعی نیستند استفاده از احتمالات به نقض نشدن ربطی نداره.
یعنی من به جای اینکه بگم همه قوها سپید هستند میگم قوها میتونند سپید باشند ولی اگر از بخواید مشخص کنم که یک قو سپید هست یا نه اون موقع میتونم احتمالات رو خیلی کم کنم.