undead_knight نوشته: اگر سیستم رو خاموش کنیم و بعد روشنش کنیم،الکترون های دیگه ای در اونجا رفت و آمد میکنند.
اگر نرم افزار در حال اجرا اون الکترون ها میبود باید بعد از خاموش و روشن شدن هم همون الکترون ها رفت و آمد میکردند(که البته میدونیم چنینی چیزی رخ نمیده) یا اگر همون الکترون ها رو میشد جدا کنیم و روی مادربرد و پردازشگر دیگه ای میزاشتیم باید همون برنامه اجرا میشد(که باز هم میدونیم نمیشه،چون الکترون ها مورد نظر به تنهایی چیزی ندارند)
ولی با خاموش روشندن این همان, همان برنامه پیشین دیگر نیست, گرچه یک رونوشت بسیار بسیار نزدیکِ آن خواهد بود.
اگر ابررایانهای داشته باشیم به پیچیدگی و هوشمندی آدم و اگر آنرا خاموش روشنیم چه رخمیدهد؟ میمیرد و زنده میشود؟
نگرش منه که این شار الکترونها نباید بازبیایستد, اگر آنرا بازایستاندیم برنامهیِ
روان دیگر از میان خواهد رفت, با بازرواندن نیز یک رونوشت خواهیم داشت و بس.
undead_knight نوشته: البته دقت کن من نمیگم جای برنامه مورد نظر توی کامپیوتر نیست ولی چیزی که ما اینجا داریم هرچند زائیده جهان مادی هست ولی نه انرژیه و نه ماده و نه حتی ترکیبشون،بلکه صرفا نتیجه این دوعه.چون ما چه انرژی رو از کامپیوتر بگیریم و چه داده ها رو روی یه سیستم دیگه(با الکترون های متفاوت) بریزیم باز هم برنامه همون برنامست.
یک جور آیینهیِ فرامادّین از مادی:
بایگانی: آگاهی
پارسیگر