sonixax نوشته: تنها دلیلش خود جامعه ی ایرانی بود - جامعه ای که به شدت نخبه کش و کودن پرور بود و متاسفانه هنوز هم هست ولی با دوز کمتر .
جامعه ی ایرانی جامعه ای بود که اگر کسی حرف حساب میزد آن را درک نمیکرد ولی به جایش اگر کسی ک.ش میگفت همه براش کف و سوت میزدند و باهاش حال میکردند و کلن از فکر کردن فراری بود ، که البته این مشکل تا حدودی در جامعه ی ایرانی بر طرف شده ولی هنوز هم آثارش رو میشه دید .
در عین حال جامعه ی ایرانی آن دوران به شدت مذهبی بود و تحت تاثیر ملایان و صد البته آینده نگر هم نبود چون در تمام موارد به جای استفاده از عقلش از احساسش استفاده میکرد .

در نتیجه ی چنین جامعه ای زیاد عجیب نیست که روح الله خمینی که کمی دل جرات بیشتری داشت طی مدت تنها و تنها چند ماه سبز شود ، رشد کند و به رهبر یکی از فجایع تاریخی ایران تبدیل شود - کلن اگر انقلاب ایران بر مبنای عقلانی بنا شده بود و تفکر درستی پشت سر داشت یا اصلن صورت نمیگرفت یا کارش به اینجاها نمیکشید .

من درک ِ تاریخ‌گرایان ِ فسیل را که طبق ِ آن «انقلاب اسلامی» یا چیزی شبیه به آن را برای ِ گذر جوامع ِ اسلامی از نونهالی به بلوغ شری واجب و مصیبتی اجتناب‌ناپذیر تلقی می‌کنند به مراتب قابل دفاع‌تر و همدلانه‌تر از نظریات ِ مبتنی بر «خود-بیزاری» شما پیرامون ِ «خریت ایرانی» می‌یابم. واقعا توقع دارید من به استدلالی که در آن «مزخرف بافی خمینی» دلیل ِ موفقیت او دانسته شده چه پاسخی بدهم؟! یا طرح ِ گزاره‌های ِ کلی ِ غیرقابل نقد/انکاری همچون «جامعه ایران نخبه کش است» که باب گفتگو را از همان ابتدا بسته و بدون ِ هرنوع استدلالی همینطور مثل وحی ِ الهی صادر می‌شوند در یک جمع ِ متشکل از آدمهای نسبتا جدی مثل خود ِ ما چه جایی دارد؟ نظرات، و از آن بیشتر روشمندی ِ شما گاهی حقیقتا تعجب‌برانگیز است...