sonixax نوشته: ما یک فامیلی داشتیم قصاب بود ! یحتمل الان قاتل سریالی شده باشد !!!!!!

نه فقط مسخره نیست، بلکه به گمان ِ من معتبرترین اعتراض ِ ممکن به گوشت‌خواری‌ محسوب می‌شود:

Ouroboros نوشته: ـ وحشیانه بودن ِ تحمیل وظیفه‌ی کشتار ِ حیوانات به سلاخ، و آسیبهای روانی و عاطفی احتمالی که او برای کسب درآمد و سپری کردن زندگی باید تحمل بکند

تمام قاتلان سریالی با کشتن و شکنجه‌ی حیوانات کوچک کارشان را شروع کرده‌اند.. و هرچه «حقوق حیوانات» باشد، اینکه جامعه کسی را وادار می‌کند برای گذران زندگی روزانه صدها موجود زنده را به قتل برساند بربریت محض است.

Anarchy نوشته: خب پس نباید سوالی میپرسیدی امیرجان...گیاهان هم سیستم عصبی در جای خودش دارن!!! پس به نظر میرسه دلسوزی ما برای حیوانات و تفاوت قائل شدنشون با از بین بردن یک گیاه بیشتر دل نگرانی خود ما هست تا ناراحتی از سرنوشت حیوان مورد نظر...یعنی اگر موجودی هم تراز ما یا کمی پایین تر باشد و از بین برود ایراد دارد اما اگر در تراز حیلی پایین تر باشد گرفتن حیاتش ایرادی ندارد؟

دوست گرامی، سیستم عصبی گیاهان دارند؟
سوالی پرسیدن هم درست بود دیگر، شما پرسیدید «به کدام دلیل»، منهم گفتم «به این دلیل؟».
بله. اگر موجودی نتواند درد را بفهمد وارد کردن یا نکردن درد به آن ایرادی ندارد... البته می‌فهمم که تناقض کجاست، این گزاره را می‌شود به جای هویج(؟!)به بیماران مبتلی به «سیپا» تعمیم داد، که نمی‌توانند درد را حس بکنند و ... اما توجه داشته باشید که این اعتراض را می‌توان از هر دو طرف دنبال کرد، چون اگر ما برای منع اخلاقی خشونت با حیوانات دچار کمبود استدلالی هستیم، صد برابر برای اعمال خشونت به آن فقر دچاریم ..

Anarchy نوشته: خب تو بحث خودتون هم بود...آیا تنها ملاک شعور هست؟ یعنی گرفتن حیات از موجود با درجه شعور بالاتر ایراد داره و پایین تر نه؟ من حقیقتش متوجه نمیشم...این دلسوزی ما اصالتی از خودش داره یا اینکه صرفا ناشی از احساس ما انسان ها میتونه باشه؟

آری،تنها ملاک شاید نه چون در بین موجودات دارای شعور هم عوامل دیگری میتواند مطرح باشد ولی بله اولی ایراد دارد دومی نه،ما یک سنگ را دو تکه بکنیم ایراد اخلاقی ندارد ولی یک خرگوش را یا یک میمون را بخواهیم نصف کنیم از وسط ایراد دارد.
باید دید منظور از اصلالت یعنی چه و آیا مابقی کارهای ما مثلا همدردی با برده ها یا همجنسگرایان و... اصالت دارند یا نه؟

Russell نوشته: باید دید منظور از اصلالت یعنی چه و آیا مابقی کارهای ما مثلا همدردی با برده ها یا همجنسگرایان و... اصالت دارند یا نه؟

از این دید که اگر حقوق همجنسگرایان را رعایت نکنیم اصالت یا مهادینی بیشتری دارد آری. همجنسگرایان آدم هستند و در تراز خود ما و اگر
آنها را زیاد زیر فشار ببریم دیر یا زود این زورگویی ما از راه دیگری به خودمان برمیگردد. جانوران ولی هرگز نمیتوانند در برابر ما کاری بکنند.

Mehrbod نوشته: از این دید که اگر حقوق همجنسگرایان را رعایت نکنیم اصالت یا مهندینگی بیشتری دارد آری. همجنسگرایان آدم هستند و در تراز خود ما و اگر
آنها را زیاد زیر فشار ببریم دیر یا زود این زورگویی ما از راه دیگری به خودمان برمیگردد. جانوران ولی هرگز نمیتوانند در برابر ما کاری بکنند.

از این نظر که شکی نیست،از نگاه بقولی "خودخواهی دسته جمعی" این درست است،ما موشها را آزار دهیم اتفاق چندانی برای ما نمیافتد ولی انسانها را آزار دهیم چرا.
ولی در مورد آدمها هم یکسری رفتارهای ما از این دید و با دانستن اینکه ما ابدی و جاودانه نیستیم واقعا اینطور نیستند،مثلا یک پیرمرد در آخر عمر یک کودک را کنار خیابان پیدا کند و از آن مراقبت کند واقعا سودی بحالش ندارد و او دوباره کودک نخواهد شد که کسی از او مراقبت کند در طول عمر او هم برایش واقعا سودی ندارد در مقایسه با هزینه ای که او برای کودک میکند،ولیی در هر دو مورد ما میدانیم که کار او خوب است این عمل بیش از صرف یک اثر جانبی و خطا در شناخت موقعیت بکار بستن آن خودخواهی دسته جمعیست.بنظر من این حتی بیشتر از تنها یک empathy خالیست است و پشت آن میتواند یک نگاه بیرون از خود abstract باشد.

Ouroboros نوشته: تمام قاتلان سریالی با کشتن و شکنجه‌ی حیوانات کوچک کارشان را شروع کرده‌اند.. و هرچه «حقوق حیوانات» باشد، اینکه جامعه کسی را وادار می‌کند برای گذران زندگی روزانه صدها موجود زنده را به قتل برساند بربریت محض است.

این واژه تمام فکر نمیکنم درست باشد !
شکنجه کردن هم با کشتن جهت تهیه خوراک فرق داره . اگر تمام کسانی که حیوانات را میکشند یا به نوعی شکنجه میدهند سرانجام قاتل سریالی میشوند یا تمام قاتلین سریالی از شکنجه و کشتار حیوانات شروع کرده اند الان میبایستی تمام یا دست کم بخش بزرگی از شکارچیان ، پرورشدهندگان دام ، قصابها ، گاوبازها و ... قاتل سریالی شده باشند و هر لحظه بیایند و سر ما را ببرند بگذارند روی سینه مان !!!

قاتلان سریالی یا قاتلین بالفطره رو با قصابها مقایسه کردن کاملا بی ربط هست. قاتلین در دوران بچگی تمایل به حیوان آزاری دارند و از این کار لذت میبرن. ولی قصابها از آزاردادن حیوانات لذت نمیبرن یعنی با دیدگاه لذت بردن قصابی نمیکنن. شغلشون هست. اون نگاهی که شما به شغل قصابی دارید با نگاه خود قصابها متفاوت هست شما در مقابل حیوانات زنده احساس دارید و فکر میکنید فرق انچانی با انسان ندارن. ولی قصابها تنها با این نگاه که انگار دارند سبزی یا سیب زمینی پوست میکنن با حیوانات برخورد میکنن و صرفا براشون جنبه خوراکی داره. نه حس سادیسمی دارن و نه حس حیوان دوستی. حس همون شیر یا ببری دارن که یه شکار رو گرفته و سعی میکنه بخورتش.

sonixax نوشته: این واژه تمام فکر نمیکنم درست باشد !
شکنجه کردن هم با کشتن جهت تهیه خوراک فرق داره . اگر تمام کسانی که حیوانات را میکشند یا به نوعی شکنجه میدهند سرانجام قاتل سریالی میشوند یا تمام قاتلین سریالی از شکنجه و کشتار حیوانات شروع کرده اند الان میبایستی تمام یا دست کم بخش بزرگی از شکارچیان ، پرورشدهندگان دام ، قصابها ، گاوبازها و ... قاتل سریالی شده باشند و هر لحظه بیایند و سر ما را ببرند بگذارند روی سینه مان !!!

از اون مهم تر میلاد جان اگه این طوری باشه خیلی راحت میشه رفت و اطلاعات کسب کرد در مورد قاتلین سریالی..تصور کن مثلا پلیس بره پرونده قصاب ها رو در بیاره برای پیدا کردن احتمالی قاتلین سریالی!! یا مثلا میشه یه تیم روانپزشکی فرستاد به قصابی ها و مثلا روشون کار کرد و جلوی خیلی از قاتل های سریالی آینده رو گرفت...پس انگار در واقع بودن این شغل خوب هم هست برای جامعه چون یه تله هست که میشه باهاش یه سری از آسیب های اجتماعی رو مفت و مجانی پیدا و اصلاح کرد

Ouroboros نوشته: دوست گرامی، سیستم عصبی گیاهان دارند؟
سوالی پرسیدن هم درست بود دیگر، شما پرسیدید «به کدام دلیل»، منهم گفتم «به این دلیل؟».
بله. اگر موجودی نتواند درد را بفهمد وارد کردن یا نکردن درد به آن ایرادی ندارد... البته می‌فهمم که تناقض کجاست، این گزاره را می‌شود به جای هویج(؟!)به بیماران مبتلی به «سیپا» تعمیم داد، که نمی‌توانند درد را حس بکنند و ... اما توجه داشته باشید که این اعتراض را می‌توان از هر دو طرف دنبال کرد، چون اگر ما برای منع اخلاقی خشونت با حیوانات دچار کمبود استدلالی هستیم، صد برابر برای اعمال خشونت به آن فقر دچاریم ..

آره دارن دیگه امیر جان:e057: البته نگفتم مثل انسان که ولی یه درکی دارن در حد خودشون..
میخواستم بگم گرفتن حیات یک موجود در چه سطحی مجاز هست بالاخره؟ شباهت داشتن به ما فقط ملاک هست؟درد ملاک هست؟وقتی که زنده نباشد اهمیت اینکه چه مراحل و چه میزان آگاهی یا درد رو طی کرده مهم هست؟ و این اهمیتش از دید ما هست که مهمه این وسط؟

دوستان اینها را دیده‌اند؟ به راشتی شگفت‌انگیز است حماقت آدمیزاد.
فروش حیوانات زنده به عنوان زیورآلات و وسایل تزئین:

[ATTACH=CONFIG]1464[/ATTACH]
[ATTACH=CONFIG]1465[/ATTACH]
[ATTACH=CONFIG]1466[/ATTACH]