مهربد نوشته: فکر می‌کنم بایستی اینجا روشن کنیم که آزادی فردی
به خودی خود هیچگونه وابستگی‌ای به «دموکراسی» ندارد.

دگرش و تفاوت بنیادین دموکراسی با دیگر شیوه‌های گرداندن کشور در
این است که در آن، از «خِرد همگانی» برای تصمیم‌گیری درباره امور سود برده می‌شود.

این بدین چَم است که در دموکراسی ما لزوما هیچگونه محوریتی روی
آزادی‌های فردی و حقوق بشر نخواهیم داشت، چرا که برای نمونه، اگر بخواهیم یک
دولت سراسر دموکرات داشته باشیم و بگوییم 70% مردم آن به اینکه حجاب بایستی
اجباری باشد رای می‌دهند، آنگاه آزادی فردی در گزینش لباس و پوشش فدای رای همگانی شده است.

دموکراسی تنها و تنها زمانی بدرد می‌خورد که آزادی‌های
فردی در گروی رای همگانی و زیر تاثیر دموکراسی نباشند.

مهربد عزیز دموکراسیی که ما امروز می شناسیم دموکراسی یونانی نیست که تنها و تنها برای حکومت کردن باشد. این دموکراسی نتیجه مدرنیته و رنسانس در اروپاست و یکی از مهمترین پایه های مبارزات رنسانس در کشورهای مختلف اروپایی مبارزه برای بدست آوردن حریم خصوصی بود. در یونان باستان هم این حریم خصوصی وجود نداشت.
ادیان ابراهیمی دستورات و همچنین تاریخشان نشان داده رابطه ای با حریم خصوصی ندارند و این نخستین جایی است که راه دین و دموکراسی از هم جدا می شود. این حریم خصوصی می تواند عقاید فرد باشد یا روابطش و چگونگی روابطش با دیگران (تا زمانی که کسی از او شاکی نشود).
جاده دموکراسی پس از عبور از ایستگاه حریم خصوصی است که به حکومت مردمی می رسد.