Mehrbod نوشته: چشمم ناخودآگاه به kešidan افتاد و چون روزانه با ابزار رایانهای سر و کار دارم (version control system) که از پندارههایِ[1] pull و push بسیار میبهرند[2], گفتم یکسنجانه[3] ما هم برابرشان را داشته باشیم, چیزی مانند
«کش و واکش» زیباست.
هم این, هم اینکه این پیشوند وا- هنوز برای من کمی جای گنگی دارد, میدانیم که وا- در گذشته همریشه و یکی با باز- بوده است, ولی در گذر زمان باز- به دوبارگی
گرایسته و وا- به چیز دیگری, مانند گشودگی, برای همین اینجا واکشیدن براستی چه میشود؟ همان بازکشیدن است, یا اینکه نه, یک چیزی است که رو به بیرون واگشوده میشود؟
از آنجایی که زبان پارسی سده ها بی سرپرست
و بیچاره بود، یک شلمشوربایی در زمینه این پیشوند ها
پیش امده است که ما به تنهایی نمیتوانیم به این
آسانی این درهم و برهمی را درست بیآراییم.
ما باید از این دوگونگی "وا" و "باز" بیشترین سود را بجوییم
و هرکدام را بگاه نیاز در جایی بکار ببریم، شوربختانه
روی واژه ی "باز" بار گرانی نهاده شده
( باز هم آمد، بازآمد، باز کردن..) ، و
از اینرو ناچاریم از "وا" بیشتر کار بکشیم.
* آراستن = مرتب و منظم کردن،
arrange مانند لشگرآرایی، آراستن مو یا چهره
هم بیشتر همان مرتب کردن و نه آذین کردن
(زینت) بوده که از این مرتب [SIZE=2]کردن به
adorn فراروییده
و همچنین چم
prepare آماده کردن هم از همین جا
پدید آمده: جنگ را آراسته باش = آماده ی جنگ باش.[/SIZE]
•
پارسیگر